X is het niet eens met aanslagen waterschapsbelasting.
Hof Den Haag verwerpt de formele grieven van X tegen de aanslagen watersysteemheffing gebouwd, ingezetenenheffing en zuiveringsheffing. X stelt tevergeefs dat de rechtbank zijn beroep gegrond had moeten verklaren en de uitspraak op bezwaar had moeten vernietigen omdat de heffingsambtenaar pas bij de uitspraak op bezwaar een gewijzigde berekening van de tarieven van de watersysteemheffing, een exploitatieoverzicht en nadere inlichtingen aan X heeft verstrekt en X zijn bezwaar hierop niet heeft kunnen aanpassen. De opvatting dat de rechtbank zich had moeten beperken tot een beoordeling van de rechtmatigheid van de uitspraak op bezwaar, komt niet overeen met de lijn die al vele decennia in de belastingrechtspraak wordt gevolgd. Die lijn houdt in dat de rechter zich niet beperkt tot de beoordeling van de rechtmatigheid van de uitspraak op bezwaar maar ook en zelfs in de eerste plaats de rechtmatigheid van de aanslagen of beschikkingen waartegen beroep is ingesteld beoordeelt. Het hof verwerpt ook de grieven van X dat de heffingsambtenaar niet alle stukken heeft overgelegd, dat de hoorplicht is geschonden, dat de heffingsambtenaar tussentijds de Kostentoedelingsverordening watersysteembeheer Delfland 2016 had moeten herzien en dat de heffingsambtenaar ten onrechte geen inzicht heeft verschaft in de ramingen van de opbrengsten en lasten van de heffingen van het Hoogheemraadschap Delfland.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 8:42
Algemene wet bestuursrecht 7:2
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Belastingen van lagere overheden, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Hof Den Haag
Editie: 2 juni