Belanghebbende, X, werkt in 2005 als specialist in het Academisch Ziekenhuis in Maastricht (hierna: AZM) en woont in dit jaar tot 1 april in Duitsland en daarna in de VS. Tot 20 juni 2005 bezit X een woning in Duitsland die aangemerkt kan worden als eigen woning als bedoeld in art. 3.111 Wet IB 2001. X betaalt in 2005 een bedrag van € 28.812 aan hypotheekrente waarvan € 11.844 betrekking heeft op de periode van 1 januari t/m 31 maart 2005. In geschil is of de negatieve opbrengst eigen woning van de eerste drie maanden van 2005 in mindering gebracht kan worden op het bij het AZM verdiende inkomen. Dit betreft de rente minus het eigenwoningforfait van € 1065.
Hof 's-Hertogenbosch stelt voorop dat nu het verzoek om sprongcassatie niet conform de regels is ingediend het hof de zaak moet behandelen. Voor sprongcassatie is vereist dat cassatieberoep wordt ingesteld bij de Hoge Raad en dat de wederpartij hiermee instemt. In dit geval heeft de inspecteur hoger beroep ingesteld bij het hof. Uit het arrest Renneberg van het Hof van Justitie (16 oktober 2008, nr. C-527/06, V-N 2008/51.14) volgt dat X gedurende de eerste drie maanden van 2005 moet worden behandeld als een inwoner van Nederland en dat hij derhalve in principe recht heeft op de aftrek van negatieve inkomsten uit eigen woning omdat deze aftrekpost zijn draagkracht raakt en daarom zijn persoonlijke en gezinsomstandigheden raakt. Omdat X na 1 april 2005 niet in Duitsland is gaan werken (en daar voldoende inkomen zou hebben genoten om Duitsland in staat te stellen met zijn persoonlijke en gezinsomstandigheden rekening te houden), maar in de VS, bestaat er evenmin vrees voor de zogenaamde ‘double dip'. Het hof stelt X in het gelijk, bevestigt de beslissing van de rechtbank en verklaart het hoger beroep van de inspecteur ongegrond.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Inkomstenbelasting, Internationaal belastingrecht
Instantie: Hof 's-Hertogenbosch
Editie: 3 mei