Belanghebbende, de heer X, is vanaf 1993 tot 2001 werkzaam als Chief Executive Officer (CEO). Zijn beursgenoteerde werkgever, A nv, kent aan hem opties toe. A nv gaat in 2001 failliet. In geschil is of X terecht voor ruim € 2 miljoen aansprakelijk is gesteld voor de niet op zijn ingehouden loonheffing. Rechtbank Breda oordeelt dat de aansprakelijkstelling terecht is, ondanks dat de optievoordelen ook gewoon in de IB-sfeer belast hadden kunnen worden. Aangezien de aansprakelijkstelling op diverse punten niet correct is, wordt deze verminderd tot € 164.309. Hof Den Haag oordeelt dat de rechtbank op goede gronden tot de conclusie is gekomen dat X niet te goeder trouw was. De ontvanger beroept zich vergeefs op interne compensatie ten aanzien van de optiecontracten die pas later zijn ontdekt en die niet in de naheffingsaanslagen zijn begrepen. Partijen gaan in cassatie. Volgens X moet de aansprakelijkstelling worden vernietigd, aangezien de inhouding van loonheffing door middel van verrekening zou hebben plaatsgevonden. Advocaat-Generaal IJzerman is van mening dat de door X gestelde civiele verrekening in het kader van de aansprakelijkstelling een relevante fiscale vraag is. Volgens de A-G is het namelijk juridisch mogelijk dat een dergelijke verrekening zich onder omstandigheden voordoet. Indien sprake is geweest van inhouding door middel van verrekening op het loon, kan de werknemer vervolgens niet aansprakelijk worden gesteld. De A-G concludeert ook tot gegrondverklaring van het beroep van de Staatssecretaris van Financiën. Vanaf 1 december 2002 kan een aansprakelijk gestelde namelijk zowel zijn aansprakelijkheid als de hoogte van de onderliggende (hogere) aanslagen betwisten. Interne compensatie zou dus wel toelaatbaar zijn, mits sprake is van een goede procesorde en uiteraard met in achtneming van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur.
Wetsartikelen:
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Invordering
Instantie: Hoge Raad (Advocaat-Generaal)
Editie: 26 januari