Belanghebbenden, de heer X en mevrouw X-Y exploiteren in maatschapverband een tuinbouwbedrijf. Zij hebben in 1993 een woning bij het bedrijf laten bouwen. De woning rekenen ze tot hun privévermogen. Het erf en de ondergrond rekenen ze tot het ondernemingsvermogen. De feitelijke uitoefening van het bedrijf wordt op 31 december 2000 beëindigd. Op dat moment zijn zij al met de gemeente in onderhandeling over verkoop van alle onroerende zaken. Uiteindelijk worden deze in 2004 aan de gemeente geleverd. In geschil zijn de IB-aanslagen van X en X-Y over 2004.
Rechtbank Haarlem oordeelt dat de opbrengst terecht als nagekomen stakingswinst in dat jaar is belast. De tot het ondernemingsvermogen behorende onroerende zaken zijn namelijk aangehouden in afwachting van een geschikte gelegenheid tot verkoop. X en X-Y gaan in hoger beroep.
Hof Amsterdam oordeelt dat goed koopmansgebruik in beginsel toestaat de boekwinst in 2003 te verantwoorden, zijnde het jaar waarin de koopovereenkomst met de gemeente is gesloten. De aanslag van X-Y over 2003 is echter in de bezwaarfase conform haar primaire standpunt wegens termijnoverschrijding vernietigd. Deze situatie moet op één lijn worden gesteld met het geval waarin de aanslag onherroepelijk vaststaat. In dat geval is het volgens vaste jurisprudentie niet mogelijk terug te komen op een in de aangifte gedane keuze. Aangezien X te kennen heeft gegeven zich daarbij uit praktisch oogpunt te willen aansluiten, wordt zijn stakingswinst ook in 2004 belast. De uitspraak van de rechtbank wordt uitsluitend gecorrigeerd voor wat betreft de aan de bollengrond en het overige land toe te rekenen oppervlakte en de daaraan toe te rekenen opbrengst. De winsten over 2004 worden aldus verlaagd. De beroepen van X en X-Y zijn deels gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.8
Wet inkomstenbelasting 2001 3.25
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Inkomstenbelasting
Instantie: Hof Amsterdam
Editie: 5 maart