Beroepsofficier, X, die in het jaar 2010 voor meerdere jaren is uitgezonden naar Duitsland, hield zijn eigen woning in Nederland aan maar kocht ook een woning in Duitsland. X heeft in zijn aangiften over de jaren 2011 en 2012 zowel de woning in Nederland als de woning in Duitsland vermeld als eigen woning in de zin van artikel 3.111, Wet IB 2001, het eigenwoningforfait aangegeven en de hypotheekrente afgetrokken. Bij de aanslagregeling over 2012 zijn daarover vragen gesteld. De inspecteur beslist vervolgens dat de woning in Nederland niet als eigen woning voor de inkomstenbelasting kan worden aangemerkt maar als een bezitting in box 3. Gevolg zijn de in geschil zijnde navorderingsaanslag ib/pvv 2011 en aanslag ib/pvv 2012. X komt in beroep.
Volgens Rechtbank-Zeeland-West-Brabant verhuist de eigen woning in Nederland vanwege de aankoop van de woning in Duitsland van box 1 naar box 3 in de aangiften ib/pvv van X. De woning in Nederland is door de uitzending voor meerdere jaren en de aankoop van de woning in Duitsland geen hoofdverblijf meer voor X en volgens de hoofdregel dan geen eigen woning meer. Artikel 3.111, zesde lid, Wet IB 2001 biedt ook geen soelaas. Nu X zijn hoofdverblijf in de woning in Duitsland had, ging hij immers, naar de maatstaven van de Nederlandse wet, uit de woning in Duitsland inkomsten genieten. Daardoor vervalt de mogelijkheid om de woning in Nederland als eigen woning aan te merken. Hieraan doet niet af dat X niet was ingeschreven in de Duitse gemeente waar de woning in Duitsland staat, noch dat op grond van het NATO Statusverdrag van emigratie naar Duitsland geen sprake was. Het gaat om de feitelijke situatie en feitelijk had X in 2011 en 2012 zijn hoofdverblijf in Duitsland. Het beroep is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.111
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Inkomstenbelasting
Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
Editie: 3 februari