Belanghebbende, X, koopt van zijn vader in 1982 een perceel cultuurgrond dat hij aanmerkt als ondernemingsvermogen. X is dan 17 jaar, woont bij zijn ouders en heeft nog niet de intentie het ouderlijk huis te verlaten. Hij doet de aankoop omdat hij op het perceel een varkensbedrijf en later ook een woning wil bouwen. In 1982 laat hij er een varkensstal op bouwen en in 1986 een loods met daarin een noodwoning. In 2005 laat hij een definitieve woning bouwen op het deel van het perceel dat tot dat moment in gebruik is als schapenweide. Als X in 2005 het gehele perceel met toepassing van de foutenleer over wil brengen naar het privévermogen gaat de inspecteur niet akkoord. De inspecteur constateert een onttrekking van een deel van het perceel aan het ondernemingsvermogen en berekent d boekwinst vast op ruim € 30.000. X stelt dat de grond altijd verplicht privévermogen geweest vanwege de voorgenomen bouw van de woning en het gebruik (in privé) in de loop der jaren. Daartegenover stelt de inspecteur dat er sprake is van keuzevermogen zodat X niet op de gemaakte keuze kan terugkomen.
Rechtbank Breda oordeelt dat er bij de aankoop van de grond in 1982 er nog geen woning was en toen ook niet vaststond welk deel van het perceel in de toekomst voor een woning zou worden gebruikt. In 1982 was er één perceel dat deels werd gebruikt voor ondernemingsdoeleinden, zodat er sprake was van keuzevermogen, aldus het de rechtbank. Daar doet niet aan af dat de grond in gebruik is geweest als schapenweide, omdat dit geen specifiek privégebruik of gebruik ter voorziening in de woonbehoeften is. X heeft volgens de rechtbank de grenzen der redelijkheid niet overschreden door de grond als ondernemingsvermogen aan te merken. De rechtbank verklaart het beroep van X ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 3.8