X komt in bezwaar tegen twee beschikkingen aanmaningskosten van € 7. De ontvanger verklaart het bezwaar gegrond, stelt de aanmaningskosten op nihil en kent X een bezwaarkostenvergoeding toe van € 63,50.
Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de ontvanger onnodig een bezwaarkostenvergoeding aan X heeft toegekend. Nu het verzoek van X om uitstel van betaling na het verstrijken van de betalingstermijn is ontvangen, heeft de ontvanger terecht aanmaningen verstuurd. De aanmaningskosten zijn dus ook terecht in rekening gebracht. De ontvanger heeft het standpunt ingenomen dat vanwege het verbod op reformatio in peius de vermindering van de vervolgingskosten en de bezwaarkostenvergoeding in stand moeten blijven. De rechtbank ziet geen aanleiding om hierover anders te oordelen. De rechtbank oordeelt verder dat de ontvanger X niet hoefde te horen omdat hij geheel aan het materiële geschilpunt van X tegemoet is gekomen.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:3
Algemene wet bestuursrecht 7:12
Algemene wet bestuursrecht 7:11
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Rechtbank Noord-Holland
Editie: 28 oktober