X bv exploiteert een uitzendbureau. Bij de vaststelling van de gedifferentieerde Wga-premie over 2008 is rekening gehouden met één aan X bv toegerekende wao-uitkering. X bv stelt dat haar publieke Wga-premie te hoog is. Rechtbank Breda oordeelt dat de situatie van privaat verzekerden en eigenrisicodragers zodanig afwijkt van de publiek verzekerden – zoals X bv - dat geen sprake is van gelijke gevallen. Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat het UWV de opslagen en kortingen voor kleine werkgevers zodanig mag vaststellen, dat rekening wordt gehouden met (een deel van de) indirecte uitkeringslasten die zijn toe te rekenen aan niet meer bestaande kleine werkgevers in die sector. X bv verzet zich ook vergeefs tegen de rentehobbelopslag. De delegatiebepalingen van de Wet financiering sociale verzekeringen zijn voorts niet geschonden. X bv gaat in cassatie. De onderhavige procedure gaat slechts over de gedifferentieerde Wga/premie. X bv en de Belastingdienst hebben namelijk afgesproken om over de uniforme premie apart te procederen (zie 11/2370).
De Hoge Raad oordeelt dat het Besluit Wfsv terecht rekening houdt met wao-uitkeringen en de rentehobbelopslag. Er wordt ook geen ongeoorloofd onderscheid gemaakt tussen publiek verzekerde en andere werkgevers. X bv stelt in cassatie voor het eerst dat de aan wao'ers uitgekeerde vakantie-uitkeringen ten onrechte in de berekening van de gedifferentieerde Wga-premie zijn betrokken. Hoewel dit dus niet tot cassatie kan leiden, wordt ten overvloede overwogen dat deze uitkeringen wel onder de "gerealiseerde wao-lasten" vallen. Het maakt niet uit dat de vakantie-uitkering in art. 2.9, tweede lid, Besluit Wfsv niet wordt genoemd. Het beroep van X bv is ongegrond.