X trekt in zijn IB-aangiften over 2013 en 2014 met succes specifieke zorgkosten af. In 2015 start de Belastingdienst een onderzoek naar zijn gemachtigde, omdat diens kantoor opvallend veel aftrekken voor klanten claimt. In het kader van dit onderzoek bezoekt de FIOD ook de huisarts van X, die daarna weigert om een dieetverklaring aan hem af te geven.
Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat het ontbreken van een dieetverklaring voor rekening en risico van X komt. X is namelijk vrij om de verklaring bij een andere instantie of huisarts aan te vragen. De aftrekken zijn dus later terecht door middel van navorderingsaanslagen gecorrigeerd. Het beroep van X is ongegrond. Vanwege het overschrijden van de redelijke termijn krijgt X wel een immateriële schadevergoeding van € 1000.
Wetsartikelen:
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 6
Wet inkomstenbelasting 2001 6.17
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Inkomstenbelasting, Belastingrecht algemeen, Fiscaal bestuurs(proces)recht
Instantie: Rechtbank Noord-Holland
Editie: 26 november