Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat belanghebbende (X) geen recht heeft op MIA voor scanapparatuur voor gips- en siliconenafdrukken van het gebit, omdat niet het gebit zelf wordt gescand.

X drijft in VOF-verband een bedrijf dat gebitsprotheses aanmeet en maakt. De VOF investeert in 2016 in scan- en freesapparatuur. De scanner scant gips- en siliconenafdrukken van een gebit. De freesmachine werkt op basis van deze scans. X meldt de investering tijdig bij RVO aan. RVO adviseert de inspecteur voor de investering in de scanapparatuur geen MIA te geven. De Milieulijst 2016 eist immers dat de scanner “(delen van) een gebit” scant. Dit is om gips te besparen. De inspecteur schrapt de MIA-aftrek.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de investering niet voldoet aan het geheel van eisen van de Milieulijst 2016. De apparatuur scant namelijk geen (delen van een) gebit. De ontwikkeling van de eisen in de loop der jaren ondersteunt dat het scannen van gips- en siliconenafdrukken thans niet meer volstaat, ondanks dat in de aanhef bij de omschrijving van scanapparatuur in de Milieulijst 2016 ook afdrukscanning wordt genoemd.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet inkomstenbelasting 2001 3.42a

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Inkomstenbelasting

Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant

7

Gerelateerde artikelen