Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X belastingplichtig is voor de VPB. Anders dan X bepleit, werkt de APV-regeling niet integraal door naar de Wet VPB 1969.
Belanghebbende, X, is een naar het recht van Curaçao opgericht particulier fonds. X is opgericht door A, B is de bestuurder van X. X verwerft in 2014 in Nederland gelegen vastgoed. De inspecteur reikt VPB-aangiftebiljetten uit die door B worden ondertekend en zonder financiële gegevens teruggestuurd. Volgens B is X niet belastingplichtig voor de Wet VPB 1969. De inspecteur is het daar niet mee eens en legt VPB-aanslagen op voor de jaren 2017 en 2018. X stelt dat zij niet belastingplichtig is voor de Wet VPB 1969, omdat zij kwalificeert als APV. X is volgens haar te vergelijken met een Nederlandse stichting.
Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X belastingplichtig is voor de Wet VPB 1969. Anders dan X bepleit, werkt de APV-regeling van art. 2.14a Wet IB 2001 niet integraal door naar de Wet VPB 1969. Er is wel sprake van een beperkte doorwerking naar de Wet VPB 1969, maar niet zoals X voor ogen staat. Ook volgt de rechtbank X niet in haar stelling dat zij fiscaal transparant is. Daarbij merkt de rechtbank op dat, door het ontbreken van concrete verifieerbare documenten over de feitelijke gang van zaken bij X, X niet aannemelijk maakt dat A over haar vermogen kan beschikken als ware het zijn eigen vermogen. Verder is X ook niet vergelijkbaar met een stichting. Nu uit de statuten van X en haar inschrijving in het handelsregister volgt dat zij uitkeringen mag doen, is zij onvergelijkbaar met een stichting naar Nederlands recht. Voor een stichting naar Nederlands recht geldt immers een uitkeringsverbod. De aanslagen blijven in stand.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 2.14a
Wet op de vennootschapsbelasting 1969 2
Instantie: Rechtbank Zeeland-West-Brabant
Rubriek: Belastingen overzeese Rijksdelen, Inkomstenbelasting, Vennootschapsbelasting
Editie: 25 maart
Informatiesoort: VN Vandaag