Belanghebbende, X bv, handelt in mobiele telefoons en tablets. Zij koopt in januari 2013 partijen telefoons in bij een Poolse leverancier. Deze telefoons verkoopt X bv aan Z. Z is in het Verenigd Koninkrijk gevestigd. De telefoons worden namens X bv opgehaald in Polen en vervoerd naar het magazijn van X bv in Nederland. De telefoons worden vervolgens doorgeleverd naar logistieke centra in Polen en Duitsland. Na betaling door Z worden de goederen vrijgegeven. X bv past ter zake van de leveringen aan Z het nultarief toe en geeft ze als ICL’s aan. Hoewel de telefoons zijn vervoerd naar Duitsland en Polen, geeft Z haar Britse BTW-identificatienummer aan X bv door. In Duitsland en Polen is zij niet voor BTW-doeleinden geïdentificeerd. Kort na de leveringen verwijderen de Britse autoriteiten het Britse BTW-identificatienummer van Z uit het VAT Information Exchange System (VIES). Z geeft ter zake van deze transacties geen ICV aan. Z factureert de goederen door aan B en levert de goederen ook aan B. Ter zake van deze transactie wordt geen BTW aangegeven of voldaan. Later blijkt dat B een ploffer is. X bv verzoekt om teruggaaf van ruim € 175.000 aan BTW over het tijdvak januari 2013. De inspecteur wijst het verzoek af. Volgens de inspecteur heeft X bv namelijk ten onrechte het nultarief toegepast op de leveringen aan Z, omdat X bv niet beschikt over een Duits en een Pools BTW-identificatienummer van Z. Zij heeft dan niet alles gedaan wat redelijkerwijs van haar kon worden verwacht om te voorkomen dat zij bij de fraude betrokken zou raken. Hof 's-Hertogenbosch is het niet eens met de inspecteur dat X moet beschikken over het Poolse en Duitse BTW-identificatienummer van Z. Het hof vernietigt de naheffingsaanslag. De staatssecretaris gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat X bv terecht het BTW-nultarief heeft toegepast. Voor de toepassing van het nultarief hoeft X bv niet te beschikken over het Duitse of Poolse BTW-identificatienummer van Z. Het enkele feit dat de afnemer niet een Duits of Pools BTW-identificatienummer heeft verstrekt, levert niet een aanwijzing op van onregelmatigheden of fraude. Verder is van belang dat van de ondernemer mag worden verlangd dat hij alert is op aanwijzingen van onregelmatigheden of fraude. Wanneer de ondernemer in het concrete geval echter geen aanwijzingen van onregelmatigheden of fraude heeft, kan de inspecteur niet eisen dat de ondernemer nagaat of zijn afnemer wel diens verplichtingen ter zake van de BTW-aangifte en ‑betaling nakomt. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie van de staatssecretaris ongegrond.
Wetsartikelen:
Uitvoeringsbesluit omzetbelasting 1968 12
Wet op de omzetbelasting 1968 Tab II-A art. 6
Wet op de omzetbelasting 1968 9