Belanghebbende, X, heeft het recht van erfpacht van een perceel grond van een landgoed dat in eigendom is van een stichting. X beschikt tevens over de rechten van de erfpachter van de op het landgoed gestichte opstallen, bestaande uit een villa en een achthoekig bijgebouw. In geschil is of de gemeente X terecht een aanslag OZB heeft opgelegd voor de onroerende zaak.

Hof Amsterdam oordeelt anders dan de rechtbank dat de gemeente terecht een aanslag OZB heeft opgelegd aan X. Onder genot als bedoeld in art. 220 Gemeentewet moet mede worden verstaan de aan een erfpachtrecht te ontlenen bevoegdheid om de onroerende zaak waarop dat recht is gevestigd te gebruiken overeenkomstig de bepalingen van dat erfpachtrecht (vgl. HR 18 april 1990, nr. 26.607, BNB 1990/197). Nu X krachtens een beperkt recht van erfpacht (mede)rechthebbende is tot de onroerende zaak, heeft hij uit hoofde van dat erfpachtrecht het genot van de onroerende zaak als bedoeld in art. 220 Gemeentewet. Om die reden mocht de gemeente aan X een aanslag OZB opleggen. Dat het een tijdelijk recht van erfpacht is, doet niet ter zake. De rechtbank heeft voor de vraag wie belastingplichtig is voor de OZB ten onrechte het hebben van het genot van de zaak krachtens eigendom beslissend geacht. Weliswaar is de stichting door natrekking ook eigenaar van de opstallen die zich op de onroerende zaak bevinden, maar dat laat het genot van de onroerende zaak, waarop belanghebbende als erfpachter recht heeft, onverlet. Het hof verklaart het hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond en wijst de zaak terug naar de rechtbank die zich alsnog zal moeten uitlaten over de WOZ-waarde.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Gemeentewet 220