A en B wonen samen. In 2003 sluiten zij een notarieel samenlevingscontract. Tevens stelt A een testament op. Hierin wijst hij B aan als zijn erfgenaam, als hij overlijdt zonder achterlating van een erfgenaam. In 2004 wordt belanghebbende, X, geboren. A overlijdt op 25 augustus 2013. De inspecteur legt een aanslag erfbelasting op aan X, en merkt daarbij X aan als enige erfgenaam. X stelt dat dit niet de bedoeling van A kan zijn geweest. Rechtbank Den Haag oordeelt dat het testament zijn betekenis heeft verloren, aangezien A een afstammeling heeft achtergelaten. Het testament van A is volgens de rechtbank alleen dan geldig, als hij zonder achterlating van afstammelingen overlijdt vóór B. Aangezien dat volgens de rechtbank niet het geval is, vindt de erfopvolging dan plaats bij versterf. Nu X het enige kind van A is, en A en B echtgenoot noch geregistreerd partner waren van elkaar, is X de enige erfgenaam van A. De aanslag blijft in stand.
Hof Den Haag oordeelt dat alleen X als erfgenaam van A kan worden aangemerkt, aangezien B niet met A was gehuwd, en ook geen geregistreerd partner van A was. Verder overweegt het hof dat uit het testament niet voortvloeit dat B recht heeft op een deel van de nalatenschap. Volgens het hof maakt X ook niet aannemelijk dat het testament niet de wil van A weergeeft. Ook is het hof van mening dat uit het testament of uit het samenlevingscontract niet is op te maken dat A zijn vererving anders wilde regelen, in die zin dat B tevens zou moeten worden aangemerkt als erfgenaam in het geval er wel afstammelingen zouden zijn. Het hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.
Wetsartikelen:
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Schenk- en erfbelasting
Instantie: Hof Den Haag
Editie: 28 juni