X is eigenaar van een woning. De gemeente Oude IJsselstreek doet uitspraak op zijn WOZ-bezwaar. In de uitspraak staan abusievelijk de gegevens van een andere woning vermeld. De ambtenaar stuurt daarom een gecorrigeerde uitspraak. X komt tegen beide uitspraken in beroep. Rechtbank Zutphen verklaart het beroep tegen de eerste uitspraak niet-ontvankelijk wegens termijnoverschrijding en het beroep tegen de tweede uitspraak ongegrond. X komt in hoger beroep.
Hof Arnhem oordeelt dat X ten onrechte in zijn beroep is ontvangen. Gelet op het arrest van de Hoge Raad van 20 januari 2012, nr. 10/02675, LJN BT1516, eindigt de bezwaarfase met het doen van uitspraak. De tweede uitspraak was daarom geen voor beroep vatbare beschikking. Anders dan de rechtbank oordeelt, kan het beroep niet worden aangemerkt als gericht te zijn tegen de tweede uitspraak. Dit beroep dient niet-ontvankelijk te worden verklaard. Dit kan echter niet leiden tot het door X gewenste resultaat. In de eerste uitspraak op bezwaar is het beroep namelijk ongegrond verklaard. Dat in deze uitspraak wordt gesproken over een bij X niet bekende onroerende zaak en WOZ-waarde, doet daaraan niet af. X mocht redelijkerwijs niet menen dat de heffingsambtenaar met de eerste uitspraak op bezwaar de waarde van zijn onroerende zaak had verminderd tot € 334.000. Ter zitting geeft X aan dat zijn hoger beroep zich beperkt tot de formele grieven en dat hij in hoger beroep afziet van de eerder aangevoerde inhoudelijke grieven tegen de vastgestelde waarde van € 429.000. Het hof ziet geen aanleiding de eerste uitspraak op bezwaar te vernietigen.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 6:9
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Instantie: Hof Arnhem-Leeuwarden
Editie: 4 februari