A, de moeder van Y, richt in 1999 Z-trust op. A verzoekt de trustee (A Ltd.) vervolgens om Y 10 jaren na haar overlijden als beneficiary aan te merken. A overlijdt in 2000. Y, die in 2013 overlijdt, is gehuwd met belanghebbende, X. De adviseur van Y merkt in 2006 met betrekking tot de IB-aangifte 2002 op dat Y is betrokken bij een trust, maar dat dit een niet op geld waardeerbaar vermogensrecht betreft, en dat er daarom geen vordering in de aangifte is opgenomen. De inspecteur legt vervolgens, zonder nader onderzoek te doen, de aanslag op. In 2011 en 2012 legt de inspecteur IB-navorderingsaanslagen 2001 - 2009 op aan X, waarbij hij de helft van het vermogen van Z-trust aan X toerekent. Rechtbank Den Haag oordeelt dat de inspecteur het vermogen van de trust, alhoewel Z-trust een irrevocable discretionary trust is, terecht aan X heeft toegerekend. Volgens de rechtbank hadden X en Y namelijk de beschikkingsmacht over het vermogen van Z-trust alsof het hun eigen vermogen was.
Hof Den Haag bevestigt het oordeel van de rechtbank. Volgens het hof beschikt de inspecteur namelijk over het vereiste nieuwe feit, en heeft hij voldoende voortvarend gehandeld. Ook zijn de aanslagen volgens het hof voldoende gemotiveerd, en is er geen sprake van schending van het zorgvuldigheidsbeginsel of het fair-playbeginsel. Tenslotte is het hof ook van mening dat de inspecteur terecht 50% van het vermogen aan X heeft toegerekend. De inspecteur heeft het vermogen namelijk terecht aangemerkt als een gemeenschappelijk bestanddeel van de rendementsgrondslag.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 5.3
Wet inkomstenbelasting 2001 2.14a