Staatssecretaris Idsinga van Financiën heeft het vierde, en tevens laatste, deelbesluit inzake de kennisgroepstandpunten van de Kennisgroep Formeel Recht gepubliceerd. Via het vierde deelbesluit worden 79 documenten van de Kennisgroep Formeel Recht over de periode 2004-2017 vrijgegeven.

Met een beroep op de Wet open overheid (Woo) is verzocht om openbaarmaking van informatie over het door het Ministerie van Financiën en/of de Belastingdienst te voeren beleid ten aanzien van het verzamelen van informatie over (individuele) belastingplichtigen op internet ten behoeve van het toezicht op de naleving van de fiscale wetgeving. De Staatssecretaris van Financiën heeft nu enkele documenten openbaar gemaakt.

Hof Den Haag oordeelt dat X grove schuld kan worden verweten, omdat hij: i) niet regelmatig administratie heeft gevoerd van zijn ondernemingsactiviteiten, ii) contante stortingen op de bank heeft gedaan waarvan hij de herkomst niet afdoende heeft kunnen verklaren en iii) een positief resultaat heeft behaald met contante in- en verkopen. X mocht daarbij vanwege tegenstrijdige opmerkingen niet vertrouwen op de deskundigheid van zijn adviseur (zie HR 23 september 2011, ECLI:NL:HR:2011:BT2215, BNB 2011/26, V-N 2011/49.8).

Hof Den Haag oordeelt, anders dan de rechtbank, dat sprake is van voorwaardelijk opzet aan de zijde van autohandelaar X. De inspecteur heeft terecht vergrijpboeten opgelegd.

Advocaat-generaal Emiliou concludeert dat de Sloveense praktijk met betrekking tot het stellen van prejudiciële vragen in strijd is met het EU-recht. Ook moet de Sloveense rechter volgens de A-G motiveren waarom zij van mening is dat zij geen prejudiciële vragen hoeft te stellen.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.