Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat in het kader van de voldoening op aangifte van BPM interne compensatie per auto mogelijk is. De coronapandemie is een uitzonderlijke en onvoorzienbare situatie die verlenging van de redelijke termijn met vier maanden rechtvaardigt.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat X bij de controle niet in een nadeliger positie is gebracht dan enige andere aan een boekenonderzoek onderworpen belastingplichtige.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat bij de beoordeling van de ontvankelijkheid van het hoger beroep geen rekening kan worden gehouden met het poststuk dat X naar het onjuiste postadres heeft verzonden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X bv omzet heeft verzwegen door een afroommodule te gebruiken. Niet aannemelijk is dat de werknemers de afroommodule hebben gebruikt. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Minister Dekker voor Rechtsbescherming is een internetconsultatie gestart over een conceptwetsvoorstel dat gaat over de online oprichting van vennootschappen, de online registratie van bijkantoren en de online indiening van documenten en informatie door vennootschappen en bijkantoren.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.