X ontvangt van de gemeente Groningen twee legesaanslagen van € 707.539 respectievelijk € 654.339. Na telefonisch contact met X erkent de gemeente dat de aanslagen te hoog zijn en moeten worden verminderd naar € 481.424,50 respectievelijk € 445.224,50. De gemeente besluit de aanvankelijke aanslagen te vernietigen en op dezelfde dag een twee nieuwe aanslagen op te leggen naar de lagere bedragen. Rechtbank Groningen vernietigt deze nieuwe aanslagen. De gemeente had in plaats van de vernietiging gevolgd door de nieuwe aanslagen moeten kiezen voor een vermindering van de aanslagen naar de juiste bedragen. Met de aanvankelijke aanslagen is de bevoegdheid tot het formaliseren van de belastingschuld uitgeput. Nu aan de vereisten voor navordering niet is voldaan, dienen de nieuwe aanslagen vernietigd te worden.
Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt anders dan de rechtbank dat de tweede primitieve aanslagen in stand kunnen blijven als navorderingsaanslagen. Volgens het hof is er in dit geval namelijk sprake van discrepantie tussen de wil van de heffingsambtenaar en de vastlegging daarvan in de aanvankelijke aanslagen 2006, zoals deze luidden na de vermindering daarvan tot nihil (als bedoeld in HR 8 augustus 2003, nr. 37.570, BNB 2003/345). De wil van de heffingsambtenaar was er immers op gericht van X leges te heffen naar bedragen die – gelijktijdig met de vermindering van de aanvankelijke aanslagen naar nihil – waren vastgesteld bij de nadere aanslagen 2006. Uit het feit dat X zelf contact opgenomen heeft met de gemeente leidt het hof af dat het X direct kenbaar was dat de vermindering van de aanvankelijke aanslagen naar nihil op een vergissing berustte.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Belastingen van lagere overheden
Instantie: Hof Arnhem-Leeuwarden
Editie: 6 augustus