D bv maakt ten aanzien van de onroerende zaken die eigendom zijn van haar en haar dochtermaatschappijen gebruik van een sale and lease back-constructie. In 2002 wordt een dergelijke constructie gebruikt bij F bv. De bedrijfsgebonden activa en passiva – met uitzondering van het bedrijfspand – van F bv worden eind 2002 verkocht aan een zustermaatschappij (Z bv) van F bv. Z bv blijft de koopsom schuldig. Medio 2003 sluiten Y bv en D bv een koopovereenkomst met betrekking tot de aandelen F bv. In deze overeenkomst is vermeld dat Y bv uitsluitend geïnteresseerd is in het (aan D bv verhuurde) bedrijfspand. Op 5 september 2003 verkrijgen belanghebbende (X bv) en Y bv uiteindelijk de aandelen F bv. De bv's blijven de koopprijs voor de aandelen schuldig. Aansluitend worden de onderlinge vorderingen en schulden tussen alle betrokken partijen afgewikkeld. De inspecteur legt naheffingsaanslagen overdrachtsbelasting op aan belanghebbende en Y bv. Volgens de inspecteur is er namelijk sprake van fraus legis.
Rechtbank Arnhem stelt vast dat belanghebbende op grond van art. 4 WBR geen overdrachtsbelasting is verschuldigd, omdat niet wordt voldaan aan de bezitseis. Vervolgens overweegt de rechtbank dat voor de toepassing van fraus legis in de eerste plaats is vereist dat belanghebbende een rechtshandeling verricht waardoor de belasting die zonder die handeling zou zijn geheven, geheel of gedeeltelijk niet kan worden geheven. Volgens de rechtbank is de inspecteur er niet in geslaagd om aannemelijk te maken dat belanghebbende een dergelijke rechtshandeling heeft verricht. De rechtbank wijst er hierbij ook op dat het belang van D bv er blijkbaar bij lag om het pand zonder heffing van overdrachtsbelasting te koop aan te kunnen bieden. De rechtbank vernietigt de naheffingsaanslag.
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Belastingen van rechtsverkeer
Instantie: Rechtbank Arnhem