Belanghebbende, mevrouw X, huurt een kamer van haar niet-verwante huisgenoot, de heer B. X zit door herseninfarcten in een rolstoel. B zorgt voor haar op basis van een zorgovereenkomst en wordt betaald uit haar persoonsgebonden budget (PGB). In geschil is of de bijstandsuitkering van X terecht door de gemeente Eindhoven is ingetrokken. Volgens de gemeente voert X een gezamenlijke huishouding met B en is zijn PGB-inkomen hoger dan de bijstandsnorm voor gehuwden. Volgens de Centrale Raad van Beroep moet art. 3 lid 2 onderdeel a Participatiewet wegens strijd met art. 26 IVBPR buiten toepassing worden gelaten, voor zover de uitzondering van de gehuwdengelijkstelling bij zorgbehoefte is beperkt tot tweedegraads bloedverwanten. De uitkering is dus ten onrechte ingetrokken. Het College van B en W gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat de keuze van de Centrale Raad van Beroep in strijd is met het uitgangspunt van de Participatiewet dat een persoon geen recht heeft op een bijstandsuitkering als de partner voldoende middelen van bestaan heeft. De Centrale Raad van Beroep heeft weliswaar terecht geoordeeld dat sprake is van verboden discriminatie ten opzichte van tweedegraads bloedverwanten, maar de wetgever moet deze omissie na kennisneming van dit arrest zelf opheffen (vgl. HR 12 mei 1999, nr. 33.320, V-N 1999/24.3 en HR 14 juli 2000, nr. 35.059, ECLI:NL:HR:2000:AA6513, BNB 2000/306). Het verboden onderscheid kan op verschillende manieren worden opgeheven. De keuze is voorbehouden aan de wetgever. De rechter moet in deze terughoudend zijn. Het beroep van Het College van B en W is gegrond.
Wetsartikelen:
Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten 26
Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden 14