De heer X werkt bij een gemeente op de afdeling risicobeheer en verzekering. In 2008 verkoopt X een Maserati. Als gevolg hiervan start de inspecteur een onderzoek naar X. Tijdens dit onderzoek blijkt dat er ook een strafrechtelijk onderzoek wegens verzekeringsfraude loopt. Uit interne gegevens van de Belastingdienst blijkt dat in 2004 tot en met 2009 in totaal 54 auto's en motoren van eigenaar verwisseld zijn via X en zijn vriendin. In geschil zijn de IB-navorderingsaanslagen over die jaren, alsmede de 50% vergrijpboetes. X is door de strafrechter inmiddels veroordeeld wegens oplichting en het gewoonte maken van witwassen.
Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de autohandel een nieuw feit is, onder meer omdat de inspecteur voor de IB-heffing geen onderzoeksplicht had ten aanzien van de gegevens voor de motorrijtuigenbelasting. X heeft deelgenomen aan het economische verkeer door de aankoop van gestolen auto's, het doorverkopen en/of doen demonteren van deze auto's en het doen van valse aangiftes van diefstal. Door zijn werkzaamheden bij de gemeente beschikte X bovendien over relaties en kennis van verzekeringen. Weliswaar is X later civielrechtelijk veroordeeld tot terugbetaling van verzekeringsgeld, maar dat heeft geen invloed op de IB-heffing voor de onderhavige jaren. In de bezwaarfase zijn de 50% boetes al met 20% verminderd wegens overschrijding van de redelijke termijn. Er is daarom geen reden deze verder te verlagen. X krijgt wel een immateriële schadevergoeding van € 5.500. De beroepen van X zijn deels gegrond.
Lees ook het thema Navordering en Verzuim- en vergrijpboetes: Een kwestie van verschil.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67d
Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting
Instantie: Rechtbank Noord-Holland
Editie: 22 januari