X bv heeft in 2012 aan 122 personeelsleden aan loon meer dan € 150.000 betaald. In verband met deze loonbetalingen is X bv een crisisheffing van bijna € 1,7 mln verschuldigd. X bv is het niet eens met deze heffing. X bv stelt onder andere dat de crisisheffing niet past in de systematiek van de Wet LB 1964.
Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat de crisisheffing niet in strijd is met de systematiek van de Wet LB 1964. De rechtbank wijst hierbij op de tekst van art. 32bd Wet LB 1964. In het eerste lid van dit artikel staat namelijk dat de crisisheffing wordt geheven ‘in afwijking in zoverre van het overigens bij of krachtens deze wet bepaalde'. Onder verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 20 juni 2014, nr. 13/01431 (V-N 2013/61.15) over de pseudo-eindheffing over excessieve vertrekvergoedingen merkt de rechtbank nog op dat het internationale recht zich niet zonder meer verzet tegen wetswijzigingen waarbij voor de berekening van een belastingschuld gevolgen worden verbonden aan feiten die zich hebben voorgedaan voordat de inhoud van die wetswijziging kenbaar werd. Verder is de rechtbank nog van mening dat de wetgever de hem toekomende ruime beoordelingsvrijheid niet heeft overschreden door de crisisheffing te berekenen over het in het kalenderjaar 2012 genoten loon. Ook is de wetgever volgens de rechtbank niet buiten de hem toekomende beoordelingsvrijheid getreden door de crisisheffing alleen te beperken tot inkomsten uit tegenwoordige dienstbetrekking. Daarbij acht de rechtbank van belang dat er (in eerste instantie) sprake is van een eenmalige loonsomheffing.
Zie ook het thema Eindheffingen: Loonbelasting heffen van de werkgever.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 32bd
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Loonbelasting
Instantie: Rechtbank Noord-Holland
Editie: 19 december