Belanghebbende, X, heeft bezwaar gemaakt tegen een navorderingsaanslag IB/PVV 2007 met een vergrijpboete. In bezwaar is de navorderingsaanslag verminderd en de vergrijpboete vernietigd. In geschil is of X aanspraak maakt op een integrale vergoeding van de kosten van bezwaar.
Hof Amsterdam (MK III, 7 november 2017, 16/00112, V-N Vandaag 2017/2904) acht in navolging van de rechtbank geen bijzondere omstandigheden aanwezig die een bovenforfaitaire kostenvergoeding rechtvaardigen. X stelt dat hij geen andere keuze had dan bezwaar in te stellen omdat hij onvoldoende tijd van de inspecteur heeft gekregen om bewijs te verzamelen. Hij heeft op 15 oktober 2009 bewijsstukken opgestuurd, maar de inspecteur heeft niet willen wachten met het opleggen van de navorderingsaanslag. Hij heeft de brief van X op 18 november 2009 beantwoord en op 19 april 2010 de navorderingsaanslag met boete opgelegd. Het hof verwerpt het betoog van X. In het boekenonderzoek is vastgesteld dat de administratie van X ernstige gebreken vertoonde en X heeft niet tijdig op het concept controlerapport gereageerd. X heeft vervolgens op 15 oktober 2009 stukken opgestuurd, maar deze waren in het Arabisch gesteld en bevatten weinig feitelijke informatie. In bezwaar heeft de inspecteur de navorderingsaanslag verminderd, maar deze vermindering is op (veel) meer gegevens gebaseerd dan de informatie die X in de brief van 15 oktober 2009 heeft verstrekt.
De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 7:15 lid 2
Besluit proceskosten bestuursrecht 2 lid 3