Belanghebbende, X, woont in Nederland en verricht als bestuurder werkzaamheden voor het B-concern. Hij is statutair bestuurder van de Nederlandse holding, haar Nederlandse dochtervennootschap en haar kleindochtervennootschappen in Singapore, Spanje en Zwitserland. Daarnaast is X ook ‘co-managing director’ van de Nederlandse holding. De andere co-managing director, I, is ook CEO van K. K verricht activiteiten in Argentinië en Brazilië. In 2009 en 2010 is X als bestuurder aanwezig bij RvC-vergaderingen in Argentinië en Brazilië, zonder dat hij formeel bestuurder is van de Braziliaanse groepsvennootschap. In 2017 wordt aan X een K-bonus uitgekeerd voor de in 2009 en 2010 verrichte activiteiten. X is van mening dat de K-bonus kwalificeert als bestuurdersbeloning en claimt aftrek ter voorkoming van dubbele belasting. Hof Den Haag oordeelt dat het inkomen van X uit de K-activiteiten niet kan worden gezien als een bestuurdersbeloning en dat Nederland dan ook geen voorkoming van dubbele belasting hoeft te verlenen. X gaat in cassatie en stelt dat het hof ten onrechte heeft geoordeeld dat het begrip ‘lid van de raad van beheer’ uit art. 16 Verdrag Nederland-Brazilië formeel moet worden uitgelegd.
Advocaat-Generaal Niessen concludeert dat X geen recht heeft op aftrek ter voorkoming van dubbele belasting voor de Braziliaanse K-bonus. Volgens de A-G moet voor de uitleg van het begrip ‘lid van de raad van beheer’ namelijk worden aangesloten bij de betekenis van dit begrip onder de nationale wetgeving. Uit de jurisprudentie van de Hoge Raad volgt volgens de A-G dat sprake is van een formeel bestuurdersbegrip. Nu X in 2009 en 2010 geen statutair bestuurder was van de Braziliaanse vennootschap heeft hij geen recht op voorkoming van dubbele belasting. De A-G adviseert de Hoge Raad om het beroep in cassatie van X ongegrond te verklaren.
Wetsartikelen:
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Internationaal belastingrecht
Instantie: Hoge Raad (Advocaat-Generaal)
Editie: 5 september