X is eigenaar van een rijksmonumentale vrijstaande woonboerderij gelegen op een NSW-landgoed. In geschil is de WOZ-waarde 2014 van de woning. In hoger beroep is alleen nog de instandhoudingsfactor in geschil. Rechtbank Oost-Brabant oordeelde dat de WOZ-waarde van de woning van X, niet te hoog is vastgesteld. De instandhoudingsfactor heeft de heffingsambtenaar berekend aan de hand van de landelijke taxatiewijzer. De rechtbank verwerpt het standpunt van X dat de (nieuwe) manier waarop in de taxatiewijzer 2013 de instandhoudingsfactor wordt berekend, in strijd is met jurisprudentie van de Hoge Raad.

Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar voor het jaar 2014 niet gebonden is aan een voor eerdere jaren gesloten compromis over de instandhoudingsfactor. Het compromis heeft alleen betrekking op de jaren 2008 en 2009. De instandhoudingsfactor is door de heffingsambtenaar terecht op 0,92 vastgesteld. X heeft geen inzicht gegeven in de feitelijke staat van onderhoud en heeft evenmin een inpandige opname toegelaten. Het hof verklaart het hoger beroep van X ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wet waardering onroerende zaken 17-5