De heffingsambtenaar van de gemeente Dantumadiel heeft aan X een aanslag leges omgevingsvergunning opgelegd. In beroep is in geschil of de gemeente bij het vaststellen van de legesverordening de opbrengstnorm van art. 229b Gemeentewet heeft geschonden.
Rechtbank Leeuwarden oordeelt dat na de introductie van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) de kostendekkendheid van een gemeentelijke legesverordening ook beoordeeld moet worden op het niveau van de zogenaamde Wabo-kolom. De door de gemeente Dantumadiel verstrekte raming betreft echter alleen de baten en lasten van de omgevingsvergunningen inzake bouwactiviteiten, en (ten onrechte) niet de overige in Titel 2 van de tarieventabel opgenomen vergunningen. Daarmee bevat de raming van de gemeente onvoldoende gegevens om te kunnen concluderen of aan de opbrengstlimiet is voldaan, aldus de rechtbank in een overweging ten overvloede. Hiervoor oordeelde de rechtbank dat X aannemelijk heeft gemaakt dat de posten arbeidskosten (€ 578.550) en structurele bezuiniging (€ 50.000) niet juist kunnen zijn gelet op het aantal bij de gemeente werkzame bouwplantoetsers en hun aantal arbeidsuren en uurtarief. Nu de bedragen in de begroting niet juist zijn is controle van de baten en lasten niet mogelijk en is de legesverordening geheel onverbindend, aldus de rechtbank.
Wetsartikelen:
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Belastingen van lagere overheden
Instantie: Rechtbank Leeuwarden
Editie: 8 januari