X woont in Nederland en is sinds 1 november 2002 als ‘staff member’ werkzaam voor Eurojust. Tevens is hij reservist bij het Ministerie van Defensie. In een pensioenoverzicht van 6 juni 2012 neemt de Svb op dat X niet AOW-verzekerd is van 1 juli 1999 tot en met 26 augustus 2011. X maakt hiertegen bezwaar. Volgens X is hij gedurende deze periode wel in Nederland verzekerd, omdat hij als reservist arbeid heeft verricht in Nederland. Volgens de Svb is X tot 1 april 2006 verzekerd, omdat tot die datum geen regeling inzake sociale zekerheid van toepassing was. Vanaf 1 april 2006 is X echter niet meer verzekerd, omdat vanaf die datum het Verdrag tussen NL en Eurojust (Zetelovereenkomst) van toepassing is. Op grond van de Zetelovereenkomst is X uitgesloten van verzekering in Nederland. Hij is volgens de Svb alleen verzekerd op de dagen dat hij arbeid verricht voor het Ministerie van Defensie. De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat X in alle opzichten is uitgesloten van de verplichte sociale verzekeringen in Nederland. Volgens de Centrale Raad geldt dat zowel voor de premieheffing als voor het recht op uitkering. De Centrale Raad wijst daarbij op art. 14 lid 2 Zetelovereenkomst. X gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt dat staff members van Eurojust in alle opzichten zijn uitgesloten van de verplichte sociale verzekeringen in Nederland. Voor hen geldt namelijk niet dat de uitsluiting buiten toepassing kan blijven, ook niet wannneer de staff members aan de regelingen van Eurojust geen met de Nederlandse sociale verzekeringen vergelijkbare rechten kunnen ontlenen. Dat de uitsluiting niet is voorzien in een van de regelingen die van toepassing is, acht de Hoge Raad daarbij niet van belang. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie ongegrond.
Wetsartikelen:
Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie 45