Rechtbank Gelderland stelt vast dat D en X bv de VSO niet zijn nakomen, de schuld van D aan X bv is niet voldoende afgelost en er zijn niet voldoende zekerheden gesteld. De door de inspecteur vastgestelde naheffingsaanslagen dividendbelasting zijn derhalve terecht vastgesteld.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X niet heeft doen blijken dat de conclusie dat hij € 400.000 aan ROW heeft genoten niet juist is. Met het door hem overgelegde bewijs toont hij niet de herkomst aan van de middelen die hem in staat stellen om € 400.000 aan zijn bv te lenen.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat het inkomen van X niet zodanig laag is, dat zij moet interen op haar vermogen om de verschuldigde vermogensrendementsheffing te voldoen. Gelet op de gehele financiële situatie van X is er dan ook geen sprake van een individuele en buitensporige last.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat in het midden kan blijven of de CAO-toeslagen al dan niet in het loon van de werknemers zijn begrepen. Voor de reiskostenvergoedingen heeft X vof echter geen enkele onderbouwing in haar administratie opgenomen, zodat die bovenmatig zijn.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt in hoger beroep dat X niet slaagt in het tegenbewijs dat de auto haar niet gedurende het hele naheffingstijdvak feitelijk ter beschikking stond. De boete van € 3877 is ook passend en geboden.

De Hoge Raad oordeelt dat het recht van X zichzelf niet te hoeven incrimineren voldoende is gewaarborgd door de mogelijkheid om voor de boeten uitstel van betaling te vragen. X kan zich achteraf niet beroepen op de onschuldpresumpie omdat de boeten inmiddels onherroepelijk vast staan.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het in rekening brengen van belastingrente niet in strijd is met art. 1 EP EVRM. De inspecteur berekent de in rekening gebrachte belastingrente namelijk overeenkomstig de geldende wet- en regelgeving.

Hof ’s-Hertogenbosch verwerpt het beroep van X op het gezag van gewijsde, omdat elke belastingaanslag op zichzelf moet worden beschouwd.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de handel in cryptovaluta door X vanaf 2014 een werkzaamheid in box 1 vormt die normaal vermogensbeheer te boven gaat, maar vernietigt vergrijpboeten wegens een pleitbaar standpunt.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de rechtbank ten onrechte het dictum van de uitspraak op bezwaar heeft gecorrigeerd, omdat deze correctie geen redelijk belang van X BV kan dienen. De proceskostenveroordeling en vergoeding van het griffierecht worden vernietigd.