Rechtbank Oost-Brabant oordeelt dat de wijziging van het standpunt van X van een te hoge naar een te lage WOZ-waarde in strijd is met de goede procesorde.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de processuele vormvoorschriften in bezwaar en beroep niet zijn geschonden. De heffingsambtenaar hoefde X niet voor een derde keer te horen.

Hof Amsterdam oordeelt dat de voormalige kliniek voor de heffing van overdrachtsbelasting niet is aan te merken als een woning. De kliniek heeft de oorspronkelijke aard van verpleeg- of verzorgingsinstelling namelijk niet verloren.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt, in navolging van Hof Amsterdam, dat X als economisch eigenaar, belastingplichtig is voor de precariobelasting.

Rechtbank Den Haag oordeelt dat een bilateraal inlichtingenverzoek als de onderhavige ook betrekking kan hebben op een groep van belastingplichtigen. Een groepsverzoek is op grond van het Verdrag met Zwitserland mogelijk, tenzij sprake is van een 'fishing expedition'.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van een winstuitdeling van € 9,7 mln. Ten aanzien van dit bedrag maakt X bv niet aannemelijk dat zij een herinvesteringsvoornemen had, zodat de navorderingsaanslag terecht is opgelegd. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Het verzamelbesluit fiscale eenheid VPB is geactualiseerd. Naast redactionele wijzigingen zijn er inhoudelijke aanpassingen gedaan. Ook is het besluit samengevoegd met een ander besluit.

De Kennisgroep belastingplicht en kwalificatie rechtsvormen neemt het standpunt in dat een RVU kwalificeert als een regeling voor de subjectieve vrijstelling voor pensioenlichamen.

Wat zijn nu eigenlijk de doelstellingen van de commerciële en fiscale jaarrekening? En in welke balansposten zit het verschil tussen deze twee jaarrekeningen? Ook niet onbelangrijk, welke regelingen leiden tot een tijdelijk of permanent verschil tussen de commerciële en fiscale jaarrekening? Op deze vragen geeft specialist Charlie Bruijsten antwoord in een nieuw thema over dit onderwerp.

Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat X een debiteurenrisico heeft gelopen dat een onafhankelijke derde niet zou hebben aanvaard. Daarbij is met name het structurele negatieve eigen vermogen van B bv van belang en het ontbreken van zekerheden en een aflossingsschema.

Hof Amsterdam oordeelt dat de navorderingsaanslag IB/PVV 2017 en de bijbehorende beschikking belastingrente juist zijn vastgesteld op basis van de beperkte gegevens waarover de inspecteur beschikt.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur de aftrek van de geclaimde buitengewone last terecht heeft geweigerd. De alsnog ingebrachte stukken onderbouwen de buitengewone last niet. De stukken zien namelijk op een lening uit 2006 van € 200.000 met een looptijd van slechts zes maanden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad oordeelt dat het Gemeenschappelijk Hof van de Cariben de stelling van X nv over de onzakelijkheid van de lening had moeten behandelen. Dat het hof dit niet heeft gedaan leidt echter niet tot cassatie.

De Hoge Raad oordeelt dat A nv niet is aan te merken als een rechtspersoon aan wie een distributiebedrijf toebehoort. Voor kwalificatie als een dergelijke rechtspersoon is het houden van alle aandelen in een andere rechtspersoon die een distributiebedrijf uitoefent onvoldoende. X bv is dan niet belastingplichtig voor de VPB.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de door X bv gesloten overeenkomst niet een met een geldlening vergelijkbare overeenkomst is. X bv koopt namelijk zonder voorbehoud vorderingen op van derden.