Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het gehele bedrag aan voorbelasting van € 6982 voor aftrek in aanmerking komt, omdat uit het nader feitelijk onderzoek van de inspecteur blijkt dat belanghebbende de zonnepanelen volledig gebruikt voor BTW-belaste activiteiten.

Hof Den Haag oordeelt dat X deelnemingsrechten in E bezit. Dat hij het niet eens is met de omvorming van de participaties in deelnemingsrechten, acht het hof niet van belang. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de heffingsambtenaar bij het bepalen van de WOZ-waarde 2018 onvoldoende rekening heeft gehouden met de ligging van de woning van X naast een coffeeshop. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Arnhem-Leeuwarden veroordeelt X in de reiskosten van de heffingsambtenaar, wegens kennelijk onredelijk gebruik van procesrecht. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat de inspecteur de wettelijke rente moet vergoeden over de immateriëleschadevergoeding en wel vanaf de dag dat vier weken zijn verstreken na de openbaarmaking van de uitspraak van de rechtbank tot aan de dag van algehele voldoening van die vergoeding. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).

Advocaat-generaal Ettema concludeert dat het hof zijn oordeel dat het vrije kapitaalverkeer zich ertegen verzet dat een bbi niet in aanmerking kan komen voor de afdrachtvermindering, onvoldoende heeft gemotiveerd. De A-G verwijst daarbij naar het arrest van de Hoge Raad van 9 april 2021, waarin is beslist dat geen sprake is van een beperking van het vrije kapitaalverkeer.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat er sprake is van een open fonds voor gemene rekening. Door de overeenkomst is de juridische situatie van de echtgenoten onderling gewijzigd.

De Staatssecretaris van Financiën heeft documenten openbaar gemaakt die zien op de totstandkoming, het beleid en de toepassing van art. 13l Wet VPB 1969.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat sprake is van een winstuitdeling van € 9,7 mln. Ten aanzien van dit bedrag maakt X bv niet aannemelijk dat zij een herinvesteringsvoornemen had, zodat de navorderingsaanslag terecht is opgelegd. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Het verzamelbesluit fiscale eenheid VPB is geactualiseerd. Naast redactionele wijzigingen zijn er inhoudelijke aanpassingen gedaan. Ook is het besluit samengevoegd met een ander besluit.

De Kennisgroep belastingplicht en kwalificatie rechtsvormen neemt het standpunt in dat een RVU kwalificeert als een regeling voor de subjectieve vrijstelling voor pensioenlichamen.

Wat zijn nu eigenlijk de doelstellingen van de commerciële en fiscale jaarrekening? En in welke balansposten zit het verschil tussen deze twee jaarrekeningen? Ook niet onbelangrijk, welke regelingen leiden tot een tijdelijk of permanent verschil tussen de commerciële en fiscale jaarrekening? Op deze vragen geeft specialist Charlie Bruijsten antwoord in een nieuw thema over dit onderwerp.

Hof Den Haag oordeelt dat de inspecteur aannemelijk maakt dat X een debiteurenrisico heeft gelopen dat een onafhankelijke derde niet zou hebben aanvaard. Daarbij is met name het structurele negatieve eigen vermogen van B bv van belang en het ontbreken van zekerheden en een aflossingsschema.

Hof Amsterdam oordeelt dat de navorderingsaanslag IB/PVV 2017 en de bijbehorende beschikking belastingrente juist zijn vastgesteld op basis van de beperkte gegevens waarover de inspecteur beschikt.

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur de aftrek van de geclaimde buitengewone last terecht heeft geweigerd. De alsnog ingebrachte stukken onderbouwen de buitengewone last niet. De stukken zien namelijk op een lening uit 2006 van € 200.000 met een looptijd van slechts zes maanden. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).