EU-lidstaten en het Verenigd Koninkrijk (VK) kunnen tijdelijk afzien van douanerechten en BTW op invoer van medische hulpmiddelen en beschermingsmiddelen uit derde landen. Dit besluit van de Europese Commissie is nu gepubliceerd in het Publicatieblad EU.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X, door gedeeld gebruik, gedeeltelijk recht heeft op aftrek van voorbelasting die ziet op het aanleggen van de parkeerplaats en de tuin.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat bestuursorganen in de bezwaarfase nog een informatiebeschikking mogen nemen ook als zij in de periode voorafgaand aan de primaire beschikking geen informatie hebben opgevraagd.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 2006 tot en met 2014 terecht aan X zijn opgelegd. De reguliere voordelen box 2 voor de jaren 2006 en 2007 zijn echter te hoog vastgesteld omdat opzet niet wordt aangetoond.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de hersteltermijn: i) voldoende is om tijdig een rechtsgeldig beroep op het overgangsrecht van art. 6.2 Wtl te doen en ii) een fatale termijn betreft.

Hof Den Haag oordeelt dat niet is vast te stellen wanneer de schade is ontstaan, omdat de meeste foto’s uit februari 2024 stammen en van de overige foto’s niet duidelijk is wanneer deze zijn gemaakt. Het schadeverleden is ook geen reden voor extra aftrek.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat X niet de vereiste aangiften heeft gedaan door af te schrijven op apparatuur die eigendom van de bv's van zijn echtgenote was en waarvoor zijn stichting vergoedingen aan de bv's betaalde.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de inspecteur met de gegevens uit de boekhouding van A bv voldoende duidelijk maakt dat X inkomsten heeft genoten uit voor A bv verrichte werkzaamheden. De IB-navorderingsaanslagen zijn dan ook terecht aan X opgelegd.

Hof Amsterdam oordeelt dat de Rechtbank Amsterdam ten onrechte geen proceskostenvergoeding heeft toegekend in verband met het verschijnen van X' gemachtigde ter zitting.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de wetgever bewust heeft gekozen voor een vaste onderhoudseis zonder rekening te houden met het inkomen van de verzekerde en de feitelijke kosten van levensonderhoud van de kinderen.