Belanghebbende, X, is het niet eens met een navorderingsaanslag IB/PVV 2006 die de inspecteur haar heeft opgelegd in verband met een dividenduitkering van een nv. Alle certificaten van aandelen van deze nv zijn in eigendom bij haar echtgenoot, met wie X in gemeenschap van goederen is getrouwd.
De Hoge Raad oordeelt dat omkering van de bewijslast een automatische sanctie is, die van rechtswege intreedt (onder andere) wanneer een belastingplichtige niet voldoet aan een informatieverzoek. Het is niet nodig dat de inspecteur de belastingplichtige eerst erop wijst dat deze wettelijk verplicht is tot informatieverstrekking. Evenmin geldt als eis dat de inspecteur de belastingplichtige wijst op de dreiging van omkering van de bewijslast. Het andersluidende oordeel van Hof Den Haag berust op een onjuiste rechtsopvatting. De Hoge Raad casseert ook het oordeel van het hof dat X heeft voldaan aan de verplichtingen van art. 47 AWR. Dat X in een brief naar de inspecteur inhoudelijk heeft gereageerd door op te merken dat zij de rubriek ‘aanmerkelijk belang' wel degelijk heeft ingevuld, laat onverlet dat deze schriftelijke reactie van X op een wezenlijk onderdeel, ook na rappel, incompleet was. De Hoge Raad stemt wel in met het hofoordeel dat de inspecteur niet aannemelijk gemaakt dat X niet de vereiste aangifte heeft gedaan. De Hoge Raad verwijst de zaak naar Hof Amsterdam die moet onderzoeken of omkering van de bewijslast in deze zaak op zijn plaats is. Daarbij kan X zich, gelet op de onderlinge inlichtingenplicht tussen echtgenoten, er niet op beroepen dat zij niet beschikt over informatie over de nv.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 4.13
Wet inkomstenbelasting 2001 2.17
Algemene wet inzake rijksbelastingen 47
Algemene wet inzake rijksbelastingen 27e