De heer X (erflater) overlijdt in 1996. In oktober 2001 wordt X geïdentificeerd als houder van rekeningen bij de KB Lux. Eind 2002 worden navorderingsaanslagen opgelegd. De erven van X (belanghebbenden) gaan in bezwaar. Pas in de bezwaarfase geeft de weduwe van X volledige openheid van zaken over diverse verzwegen bankrekeningen van haarzelf en X. In geschil is primair of de navorderingsaanslag vermogensbelasting over 1991 tijdig is opgelegd. De betreffende aanslag bevatte een onjuist aanslagnummer. Begin 2003 is dit hersteld door het uitreiken van een tweede – overigens identieke – aanslag. Rechtbank Breda oordeelt dat de eerste aanslag ondanks de typefout wel rechtsgeldig en dus tijdig bekend is gemaakt. Het nummer is namelijk geen essentieel onderdeel (zie HR 3 december 2010, nr. 09/00174, V-N 2010/63.8). Het maakt ook niet uit dat de tweede aanslag volgens de begeleidende brief strekt "ter vervanging" van de eerder uitgereikte aanslag en dat de tweede aanslag buiten de verlengde navorderingstermijn van 12 jaar is opgelegd. De eerste aanslag is niet vervallen; het was slechts de bedoeling om een tweede biljet uit te reiken met vermelding van het juiste nummer. De beroepen zijn ook voor het overige ongegrond. De erven claimen vanwege duur van de bezwaar- en beroepsprocedure mogelijk wel terecht een immateriële schadevergoeding. Het onderzoek zal dus later weer worden heropend.
Wetsartikelen:
Algemene wet inzake rijksbelastingen 16