Belanghebbende, de heer X, is samen met zijn echtgenote eigenaar van een recreatiewoning in de gemeente Vlagtwedde. In geschil zijn de WOZ-beschikkingen van 2009 ad € 89.000 en van 2011 ad € 62.000. Rechtbank Groningen verlaagt de waarde van 2009 tot € 55.000. X stelt in hoger beroep dat hij geen eigenaar is en dus geen enkel genot van de woning heeft. Hiertoe overlegt hij als bewijs diverse notariële akten. De echtgenote van X verzoekt het hof om aangifte te doen van door de gemeente Vlagtwedde gepleegde strafbare feiten bij de totstandkoming van het recreatiepark.

Hof Arnhem-Leeuwarden (MK I, 20 januari 2015, 12/00331 en 12/00341, V-N Vandaag 2015/151) oordeelt dat van het volstrekt ontbreken van genot geen sprake is, aangezien niet in geschil is dat eigenaren van andere woningen in hetzelfde park er wel in zijn geslaagd hun woning te verkopen en in eigendom over te dragen. Het beroep van X is ook voor het overige ongegrond. Openbare colleges en ambtenaren die in de uitoefening van hun bediening kennis krijgen van een misdrijf met de opsporing waarvan zij niet zijn belast, zijn weliswaar verplicht daarvan onverwijld aangifte te doen (art. 162 WvSv). In casu zijn echter geen feiten en omstandigheden gebleken waaruit een redelijk vermoeden rijst dat een strafbaar feit is begaan. Het verzoek om aangifte tegen de gemeente te doen, wordt daarom gepasseerd. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen (art. 80a Wet RO).

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Wetboek van Strafvordering 162