De gemachtigde van X stelt op 11 augustus 2010 bij Hof Amsterdam hoger beroep in tegen een uitspraak van Rechtbank Haarlem van 29 juni 2010. In het hoger beroepschrift meldt de gemachtigde dat "de gronden van het beroep binnenkort worden gestuurd." De gemachtigde laat na de gronden aan te vullen, hoewel hij daartoe meerdere keren door het hof in de gelegenheid wordt gesteld. Het hof verklaart op 17 november 2010 het hoger beroep niet-ontvankelijk omdat niet duidelijk is wat de gronden van het hoger beroep zijn. Tegen deze beslissing doet de gemachtigde van X verzet. Hij geeft aan: "De Awb bepaalt dat het beroep de gronden van het beroep bevat, niet dat moet kunnen worden afgeleid wat de gronden zijn. Het beroepschrift bevat de gronden. Duidelijk is dat X het niet eens is met het oordeel van de rechtbank." Op 15 januari 2011 dient de gemachtigde de motivering van het hoger beroep alsnog bij het hof in.
Hof Amsterdam (27 september 2012, nr. 10/00553, V-N Vandaag 2012/2570) oordeelt dat het vlak voor de mondelinge behandeling van het verzet alsnog indienen van de gronden, de niet-ontvankelijkheid van het hoger beroep niet meer ongedaan kan maken. Het hof overweegt dat het hoger beroepschrift niet de gronden ervan bevatte, dat de gemachtigde voldoende gelegenheid heeft gehad dit verzuim te herstellen maar dat desondanks de gronden niet aanwezig waren toen het hof uitspraak deed op 17 november 2010. Het vlak voor de mondelinge behandeling ingediende stuk bevat de gronden wel maar geeft geen enkele verklaring voor het feit dat deze niet eerder zijn ingediend. Het verzet van X is ongegrond. De Hoge Raad oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO).
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 6:5