Hof Den Haag hecht geloof aan de verklaring van X dat hij het hoger beroep op de laatste dag van de termijn heeft geprobeerd in te dienen via het digitale loket van Rechtspraak.nl, maar dat dit door onderhoud niet lukte. De overschrijding van de beroepstermijn is daarom verschoonbaar. Het verzet van X is gegrond.

Het innovatieboxbesluit is geactualiseerd. Het besluit is van toepassing op de art. 12b tot en met 12bg en art. 34d van de Wet VPB 1969. Er is een aantal nieuwe vragen en antwoorden toegevoegd. Voor het overige is geen inhoudelijke wijziging beoogd. Wel is een enkele redactionele wijziging aangebracht.

Het kaderbesluit motorrijtuigenbelasting (MRB) is geactualiseerd. Alle onderdelen die betrekking hebben op inrichtingseisen zijn opgenomen in het nieuwe besluit inrichtingseisen BPM en MRB. Verder is een aanpassing van de werkwijze voor de overgangsregeling oldtimers opgenomen en is een onderdeel verwijderd in verband met codificatie. Tot slot is een aantal onderdelen verduidelijkt of geactualiseerd.

De Staatssecretaris van Financiën heeft het nieuwe besluit inrichtingseisen BPM en MRB gepubliceerd. In het besluit zijn de onderdelen met betrekking tot inrichtingseisen uit de kaderbesluiten MRB en BPM, nummer BLKB2015/1381M (V-N 2015/65.23) en BLKB2015/1382M (V-N 2015/65.22) samengevoegd en geactualiseerd. Ook is een aantal onderdelen aangepast of verduidelijkt.

Het besluit belasting van personenauto’s en motorrijwielen (kaderbesluit BPM) is geactualiseerd. Alle onderdelen die betrekking hebben op inrichtingseisen zijn opgenomen in het nieuwe besluit inrichtingseisen BPM en MRB. Diverse goedkeuringen zijn komen te vervallen door de wijziging van het belastbaar feit of omdat ze zijn gecodificeerd. Ook is een aantal onderdelen verduidelijkt of geactualiseerd.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk heeft gemaakt dat de WOZ-waarde van de woning voor de jaren 2019 en 2020 niet te hoog is vastgesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat uit het direct toegezonden taxatieverslag met het verkoopcijfer van één vergelijkingsobject reeds volgt dat de WOZ-waarde niet te hoog is vastgesteld. De andere woning is vrijwel identiek, zodat de KOUDV-factoren ook identiek zijn. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad verduidelijkt in een zaak over de bedrijfswaarde de bewijslastverdeling in WOZ-zaken.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat noch de heffingsambtenaar noch X de vastgestelde WOZ-waarde van een onroerende zaak aannemelijk heeft gemaakt, vanwege onvoldoende onderbouwing van de gehanteerde restwaarden.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk maakt dat er bij het begin van het belastingjaar in elk geval vijf verschillende verhuurde percelen zijn, die direct of indirect op de gemeentelijke riolering zijn aangesloten.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat de heffingsambtenaar de WOZ-waarde van een woning met aanhorigheden op een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1984 (hierna: NSW-landgoed) voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat beide partijen de door hen bepleite WOZ-waarde niet aannemelijk maken en stelt de WOZ-waarde van het hotel schattenderwijs vast op € 14.000.000.

A-G Pauwels is van mening dat voor de beoordeling of twee eigendommen voor de WOZ een samenstel vormen niet alleen de organisatorische samenhang tussen de eigendommen van belang is.

De Hoge Raad bevestigt dat de heffingsambtenaar op grond van art. 40 lid 2 Wet WOZ in de bezwaarfase was gehouden de gevraagde gegevens toe te zenden. Er bestaat op de voet van art. 7:4 lid 4 Awb geen zelfstandig recht op toezending van afschriften van stukken als geen gebruik is gemaakt van het inzagerecht.

Hof Amsterdam oordeelt dat de boerderij en de recreatiewoning twee afzonderlijke WOZ-objecten zijn, omdat er sprake is van twee gebouwde eigendommen. De samentelbepaling kan niet worden toegepast, omdat beide onroerende zaken verschillende gebruikers hebben. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).