De heer A woont in 2011 in een eigen woning. In dat jaar verblijft A ruim een half jaar in klinieken wegens een alcoholverslaving. In zijn IB-aangifte stelt A dat het eigenwoningforfait moet worden verlaagd vanwege zijn langdurige verblijf in verslavingszorgklinieken. Daarnaast is volgens A de eigen bijdrage van een kliniek aftrekbaar als zorgkosten en heeft hij extra aftrekbare uitgaven voor kleding en beddengoed gedaan. Voor de vervoerskosten wordt voorts € 0,70 per km geclaimd. Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt A in het ongelijk. A gaat in hoger beroep, doch komt vervolgens te overlijden. Zijn erfgenaam, de heer X, zet het hoger beroep voort.
Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat bij opname in klinieken het eigenwoningforfait niet tijdsevenredig kan worden verminderd onder handhaving van de volledige aftrek van hypotheekrente. Voor het andersluidende standpunt is in de wet, noch in de wetsgeschiedenis steun te vinden. De 'eigen bijdrage in de servicekosten' is niet aftrekbaar als zorgkosten, omdat deze is gekoppeld aan het comfort gedurende het verblijf in de kliniek (49 overnachtingen) en geen verband houdt met medische (behandel)kosten of zorggebonden kosten. Vanwege de extra uitgaven voor kleding en beddengoed is het (lage) forfaitaire bedrag van € 300 wel aftrekbaar (zie Besluit 21 januari 2010, nr. DGB2010/372M, V-N 2010/10.17 onderdeel 3.16). Met betrekking tot de vervoerskosten heeft de inspecteur terecht slechts 4.168 à € 0,50 per km in aftrek toegelaten. X overlegt vergeefs een print 'autokosten ANWB' alsmede een zelf gemaakte 'kilometerkostprijsberekening'. Deze theoretische berekeningen geven namelijk geen inzicht in de daadwerkelijke kosten. Het beroep van X is deels gegrond.
Wetsartikelen:
Wet inkomstenbelasting 2001 6.17
Wet inkomstenbelasting 2001 3.112
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Inkomstenbelasting
Instantie: Hof 's-Hertogenbosch
Editie: 7 februari