X maakt bezwaar tegen de WOZ-beschikkingen van twee woningen van het type twee-onder-één-kap. De WOZ-beschikkingen zijn verenigd op één aanslagbiljet. X stelt de heffingsambtenaar in gebreke wegens het niet tijdig doen van uitspraak op bezwaar. De heffingsambtenaar kent X eenmaal een dwangsom toe van € 280. Rechtbank Zeeland-West-Brabant is het met dit laatste eens. Naar het oordeel van de rechtbank betreft het hier zozeer samenhangende besluiten dat het verbeuren van een dwangsom niet per WOZ-object afzonderlijk moet worden beoordeeld.
De Hoge Raad oordeelt dat de gemeente slechts één dwangsom verschuldigd is voor twee te laat gedane uitspraken op bezwaar voor twee naast elkaar gelegen soortgelijke woningen. In het oordeel van de rechtbank ligt besloten dat het gaat om twee aanvragen (bezwaarschriften) die gelijktijdig zijn gedaan en een zodanige samenhang vertonen dat slechts één dwangsom kan worden verbeurd. Dit oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting, behoefde geen nadere motivering en is ook niet onbegrijpelijk. De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep van X ongegrond.
Wetsartikelen:
Algemene wet bestuursrecht 4:17