Het besluit fiscaal bestuursrecht van 9 mei 2017, nr. 2017–1209 (V-N 2017/27.3) is gewijzigd. De wijziging betreft een verbod op het opnemen van een geheimhoudingsbepaling in een vaststellingsovereenkomst.

Het besluit bestuursrecht toeslagen van 11 oktober 2018, nr. 2018-172446 (V-N 2018/57.17) is gewijzigd. De wijziging betreft een verbod op het opnemen van een geheimhoudingsverplichting in een vaststellingsovereenkomst tussen de Belastingdienst/Toeslagen en een belanghebbende.

Naar aanleiding van een WOB-verzoek inzake het Nederlands fiscaal vestigingsklimaat is opnieuw een groot aantal documenten beschikbaar gesteld. Dit is het derde en laatste deelbesluit (onderdeel 2) op dit verzoek.

Hof Amsterdam hecht geen geloof aan de stukken waaruit zou blijken dat al in december 2015 (IB-aanslag 2014) en december 2016 (IB-aanslag 2015) beroep bij de rechtbank is ingesteld.

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat een storting in 2010 van € 100.000 niet alleen het vermoeden rechtvaardigt dat er in 2003 en 2004 ook al een aanzienlijk vermogen in het buitenland was gestald.

Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat ten tijde van het instellen van het beroep geen bezwaar liep waarop de heffingsambtenaar had moeten beslissen.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met de vernietigde informatiebeschikking. De noodzaak tot het instellen van beroep vloeide namelijk uitsluitend voort uit de handelwijze van X.

Staatssecretaris Van Oostenbruggen van Financiën is regelgeving aan het voorbereiden om de modernisering van het taxatieverslag WOZ vast te leggen. Het streven is dat de wijzigingen vanaf 2026 van toepassing zijn. Dat schrijft de staatssecretaris aan de Tweede Kamer over de voortgang van de verkenning van aanvullende maatregelen ter verbetering van het proces van de waardering op grond van de Wet WOZ.

Hof Amsterdam oordeelt dat de handelwijze van de gemachtigde van X, die in bezwaar stelselmatig niet reageert op verzoeken van de heffingsambtenaar om bewijsstukken, niet kwalificeert als misbruik van recht.

Hof Amsterdam verklaart zowel het principale hoger beroep van X als het incidentele hoger beroep van de heffingsambtenaar gegrond voor zover het de ISV betreft.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat de heffingsambtenaar met het gebruik van Taxatiewijzers de WOZ-waarde van de onroerende zaak van X niet te hoog heeft vastgesteld. De heffingsambtenaar heeft het object terecht afgebakend als niet-woning. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).