Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de gemeente bij de WOZ-waardering van het 51 jaar oude dagverblijf heeft mogen besluiten de levensduur te verlengen.

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat de activiteiten van X in de jaren ’90 als het verrichten van arbeid in de zin van art. 22 lid 1 onderdeel b Wet IB 1964 kunnen worden aangemerkt. De tool moet voor € 5000 op de openingsbalans van de werkzaamheid te boek worden gesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat de inspecteur terecht ROW bij witwasser X in aanmerking heeft genomen. Daarbij overweegt het hof onder andere dat X geen verklaring kan geven voor een aansluitverschil van € 80.000 bij de IB-aangiften 2011 en 2012. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X geen recht heeft op de arbeidskorting. Het ABP-pensioen vormt namelijk loon uit vroegere arbeid, omdat het zijn oorzaak vindt in het voorheen verrichten van arbeid. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie zonder nadere motivering ongegrond (art. 81 lid 1 Wet RO).

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de gemeente Sliedrecht door kerken vrij te stellen van rioolheffing heeft gehandeld in strijd met het gelijkheidsbeginsel.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.