X is eigenaar van een rijksmonumentale boerderij in de gemeente Woudrichem. Hij vraagt bij de gemeente een omgevingsvergunning aan voor het restaureren en uitbreiden van de boerderij. In geschil is of de gemeente hem voor het in behandeling nemen van de aanvraag terecht een bedrag van € 13.463,20 aan leges in rekening heeft gebracht. X stelt dat het bedrag van de leges beperkt moet blijven tot € 191,80, zijnde het tarief voor omgevingsvergunningen die betrekking hebben op een beschermd monument (onderdeel 7.3.5 tarieventabel). Hof 's-Hertogenbosch oordeelt dat X in verband met de vereiste duidelijkheid er op kon en mocht vertrouwen dat zijn conclusie over de hoogte van de legesnota juist was, in die zin dat onderdeel 7.3.5 van de tarieventabel een specifieke regeling voor een verbouwing van een beschermd monument bevatte en het tarief voor het in behandeling nemen van de aanvraag enkel het aldaar genoemde bedrag zou bedragen.

De Hoge Raad oordeelt dat op grond van de tarieventabel leges van de gemeente Woudrichem de leges voor de verbouwing van een beschermd monument beperkt blijven tot € 191,80. Onderdeel 7.3.5 van de tarieventabel bepaalt dat het tarief € 191,80 bedraagt indien de aanvraag voor een omgevingsvergunning betrekking heeft op een activiteit met betrekking tot een beschermd monument. Uit de tekst van dat onderdeel volgt niet dat voor het in behandeling nemen van een aanvraag omgevingsvergunning voor een beschermd monument meerdere tarieven betreffende onderscheiden activiteiten of handelingen worden geheven. Dat volgt ook niet op een andere wijze uit de bewoordingen van de tarieventabel. Voor een heffing van legesbedragen in afwijking van de bewoordingen van de tarieventabel, zoals het middel bepleit, bestaat geen grond. De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep van B en W van de gemeente ongegrond.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Gemeentewet 229