Hof Amsterdam sluit zich aan bij het oordeel van de rechtbank dat het beroep van X niet-ontvankelijk is omdat X voorafgaand aan het beroep niet eerst bezwaar heeft gemaakt. X heeft zeer kort voorafgaand aan de zitting nog ruim 1000 pagina’s aan stukken ingediend bij het hof. Het hof beschouwt die stukken als tardief. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof ’s-Gravenhage oordeelt dat de inspecteur het in de aangifte opgenomen verlies uit onderneming terecht via een navorderingsaanslag heeft gecorrigeerd. De aan X opgelegde boete komt wel te vervallen. De Hoge Raad (V-N 2013/19.1.1) oordeelt dat de middelen of klachten niet tot cassatie kunnen leiden (art. 81 Wet RO). X verzoekt om herziening. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat de inspecteur niet tegen beter weten in of in vergaande mate onzorgvuldig heeft gehandeld, ondanks het na bezwaar alsnog accepteren van het stamrecht en de pensioenregeling.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat de hoorplicht niet is geschonden. Het niet doorgaan van het hoorgesprek is namelijk te wijten aan de niet-constructieve houding van de gemachtigde. Vanwege de coronapandemie wordt de redelijke termijn met vier maanden verlengd, zodat X geen recht heeft op een immateriële schadevergoeding.

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat de ondernemersaftrek weliswaar het belastbare inkomen verlaagt, maar dat het netto-inkomen gelijk blijft. Er is ook geen rekening gehouden met de ontvangen toeslagen, zodat het gehanteerde 'maatman'-inkomen niet te hoog is.

A-G Wattel is van mening dat de volmacht van de gemachtigde niet toereikend is om alleen over de griffierechtvergoeding te procederen. De inspecteur heeft de fout van het hof inmiddels hersteld door aanvullend € 93 te betalen, zodat het cassatieberoep niet-ontvankelijk is. Art. 19a Wet BPM 1992 geldt voor alle BPM-procedures “gestart naar aanleiding van een voldoening op aangifte”, dus juist ook als het geschil alleen (nog) maar gaat over de proceskostenvergoeding en het griffierecht.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat X geen recht heeft op een proceskostenvergoeding in verband met het ingetrokken beroep, omdat niet is tegemoetgekomen aan haar beroep. De aanmaningskosten zijn terecht opgelegd.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State oordeelt dat de geheimhoudingsplicht van art. 67 AWR een uitputtende regeling is die ook van toepassing is op de verstrekking van onder de geheimhoudingsplicht vallende informatie over de verzoeker zelf.