Stichting X begeleidt mensen vanuit een uitkerings- naar een reguliere arbeidssituatie. Gemeente Y plaatst, in het kader van een vierjarig re-integratieproject, langdurig werklozen bij X. X past ten aanzien van deze langdurig werklozen in haar loonaangiften de afdrachtvermindering onderwijs startkwalificatie toe. Naar aanleiding van een boekenonderzoek legt de inspecteur naheffingsaanslagen loonheffing op. Volgens de inspecteur heeft X namelijk ten onrechte de afdrachtvermindering toegepast. X is het verder ook niet eens met de opgelegde boetes. Rechtbank Den Haag oordeelt dat X de afdrachtvermindering onderwijs startkwalificatie ten onrechte heeft toegepast. Hof Den Haag oordeelt dat X geen recht heeft op afdrachtvermindering. Het hof matigt de boeten vervolgens nog wel tot 50%. X gaat in cassatie.
De Hoge Raad oordeelt, onder verwijzing naar art. 81 Wet RO, dat X geen recht heeft op afdrachtvermindering. Ten aanzien van de opgelegde boetes stelt de Hoge Raad vast dat het hof ten onrechte is voorbij gegaan aan het arrest van de Hoge Raad van 13 februari 2009, nr. 07/12891 (V-N 2009/9.7). Dat er in casu, volgens het hof, sprake is van ‘betrekkelijk eenvoudige formele voorwaarden', doet er volgens de Hoge Raad niet aan af dat X zich heeft laten bijstaan door een adviseur die hij voor voldoende deskundig mocht houden. De Hoge Raad verwijst de zaak naar Hof Amsterdam. De Hoge Raad geeft hierbij mee dat moet worden onderzocht in hoeverre de adviseur bij zijn werkzaamheden zou beoordelen of en in hoeverre was voldaan aan de wettelijke voorwaarden voor toepassing van de afdrachtvermindering, en daarmee bij het opmaken van de aangiften rekening zou houden.
Wetsartikelen:
Wet vermindering afdracht loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen 14
Wet op de loonbelasting 1964 27
Wet op de loonbelasting 1964 6
Algemene wet inzake rijksbelastingen 67f
Informatiesoort: VN Vandaag
Rubriek: Bronbelasting, Loonbelasting
Instantie: Hoge Raad
Editie: 6 februari