Er is een nieuw besluit verschenen over de heffing van omzetbelasting en de compensatie van omzetbelasting bij publiekrechtelijke lichamen. De wijziging betreft onder meer een aanpassing in verband met twee Hoge Raad-arresten en een arrest van het Hof van Justitie EU. Ook zijn een aantal passages en goedkeuringen vervallen omdat zij hun belang hebben verloren. Daarnaast zijn tekstuele wijzingen aangebracht.

In het Besluit noodmaatregelen coronacrisis Caribisch Nederland is een nieuwe goedkeuring opgenomen die ziet op de Tegemoetkoming ondernemers getroffen sectoren BES en de subsidie financiering vaste lasten MKB BES. Daarnaast zijn in het besluit goedkeuringen die zien op het tijdelijke uitstelbeleid (waaronder de interest) verlengd.

Het besluit noodmaatregelen coronacrisis is geactualiseerd. In het besluit is een nieuw onderdeel aan de HIR gewijd. Ook zijn er een aantal nieuwe goedkeuringen opgenomen. Daarnaast is de vervallen goedkeuring inzake het verlaagd BTW-tarief voor online diensten door sportscholen opnieuw opgenomen en zijn enkele maatregelen verlengd.

Per 1 januari 2021 wordt de Leidraad Invordering 2008 gewijzigd. De wijziging betreft een herziening van het saneringsbeleid voor natuurlijke personen zijnde ondernemers en een uitzondering voor het beslag op de coronabonus van zorgprofessionals.

Hof Amsterdam oordeelt in hoger beroep dat de naheffing niet gesaldeerd kan worden met een teruggaaf. Pas als in rechte komt vast te staan dat X bv verplicht is tot terugbetaling van het voorschot en daaraan gevolg geeft, pas dan kan zij een teruggaaf claimen.

De Kennisgroep Successiewet heeft een vraag beantwoord over wie worden aangemerkt als partners voor de Successiewet in de situatie van een meerrelatie.

De Hoge Raad oordeelt dat het onbegrijpelijk is dat de rechtbank in verzet oordeelt dat zij geen aanleiding ziet om het beroep mede te beschouwen als een beroep tegen het uitblijven van een beslissing op de verzoeken om ambtshalve vermindering van de aanslagen 2016.

De Hoge Raad geeft uitleg over het begrip ‘nieuwe jurisprudentie’ in het kader van verzoeken om ambtshalve vermindering. Een redelijke uitleg van de regels over nieuwe jurisprudentie brengt mee dat de inspecteur niet kan weigeren een aanslag ambtshalve te verminderen indien hij bij het opleggen van die aanslag is uitgegaan van een rechtsopvatting waarvan hij redelijkerwijs niet mocht menen dat die juist was.

De Hoge Raad oordeelt dat de omstandigheid dat de CO₂-uitstoot van gelijksoortige binnenlandse en buitenlandse auto’s door de restantvoorraadregeling afwijkt, leidt alleen dan niet tot strijd met art. 110 VWEU, indien de voor de buitenlandse auto te heffen BPM wordt berekend naar de CO₂-uitstoot die is vastgesteld volgens de methode die voor de belastingplichtige het meest voordelig is.

De Hoge Raad wijst het wrakingsverzoek af, omdat hetgeen daarin aangedragen niet de daaruit door X getrokken conclusie rechtvaardigt dat de betrokken raadsheren vooringenomen zijn en evenmin dat daarvoor een objectief gerechtvaardigde vrees bestaat.

Hof Amsterdam oordeelt dat X niet aannemelijk maakt dat de inbrengwaarde van het bedrijfspand hoger is dan € 1,5 mln. Er is dan ook geen reden om de beginbalans van de TBS te corrigeren op grond van de foutenleer in het jaar 2015.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt vast dat de definitieve aanslag IB/PVV geautomatiseerd is opgelegd zonder de reactie van X op het informatieverzoek af te wachten. Dit is volgens de rechtbank een kenbare fout die hersteld kan worden met een navordering als daardoor te weinig belasting is geheven.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat het in rekening brengen van belastingrente niet in strijd is met art. 1 EP EVRM. De inspecteur berekent de in rekening gebrachte belastingrente namelijk overeenkomstig de geldende wet- en regelgeving.

Hof ‘s-Hertogenbosch oordeelt dat X als binnenlands belastingplichtige aan belastingheffing is onderworpen voor zijn wereldinkomen en geen recht heeft op aftrek van dubbele belasting omdat hij niet belastingplichtig is Spanje.

Hof ’s-Hertogenbosch verwerpt het beroep van X op het gezag van gewijsde, omdat elke belastingaanslag op zichzelf moet worden beschouwd.