Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt in hoger beroep dat de rechtbank de redelijke termijn ten onrechte heeft verlengd in verband met het overleg dat partijen in de bezwaarfase hebben gevoerd en de HvJ EU zaak nr. C-437/12.

Hof Arnhem-Leeuwarden beslist dat artikel 16, lid 4 AWR geen ruimte biedt voor subjectivering. Niet relevant is of X al dan niet bekend was met de buitenlandse tegoeden.

Rechtbank Gelderland beslist dat ook de door X betaalde verbouwingskosten van vóór de schenkingsdatum onder de verruimde vrijstelling eigen woning vallen.

Hof Arnhem-Leeuwarden oordeelt dat de inspecteur terecht het eigenrisicodragerschap van X nv heeft beëindigd. Uit de wettelijke bepalingen volgt namelijk dat het niet tijdig indienen van een garantieverklaring per definitie leidt tot verval van het eigenrisicodragerschap vanaf 1 januari 2017.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk heeft gemaakt dat de WOZ-waarde van de woning voor de jaren 2019 en 2020 niet te hoog is vastgesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat uit het direct toegezonden taxatieverslag met het verkoopcijfer van één vergelijkingsobject reeds volgt dat de WOZ-waarde niet te hoog is vastgesteld. De andere woning is vrijwel identiek, zodat de KOUDV-factoren ook identiek zijn. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad verduidelijkt in een zaak over de bedrijfswaarde de bewijslastverdeling in WOZ-zaken.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat noch de heffingsambtenaar noch X de vastgestelde WOZ-waarde van een onroerende zaak aannemelijk heeft gemaakt, vanwege onvoldoende onderbouwing van de gehanteerde restwaarden.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk maakt dat er bij het begin van het belastingjaar in elk geval vijf verschillende verhuurde percelen zijn, die direct of indirect op de gemeentelijke riolering zijn aangesloten.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat de heffingsambtenaar de WOZ-waarde van een woning met aanhorigheden op een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1984 (hierna: NSW-landgoed) voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat beide partijen de door hen bepleite WOZ-waarde niet aannemelijk maken en stelt de WOZ-waarde van het hotel schattenderwijs vast op € 14.000.000.

A-G Pauwels is van mening dat voor de beoordeling of twee eigendommen voor de WOZ een samenstel vormen niet alleen de organisatorische samenhang tussen de eigendommen van belang is.

De Hoge Raad bevestigt dat de heffingsambtenaar op grond van art. 40 lid 2 Wet WOZ in de bezwaarfase was gehouden de gevraagde gegevens toe te zenden. Er bestaat op de voet van art. 7:4 lid 4 Awb geen zelfstandig recht op toezending van afschriften van stukken als geen gebruik is gemaakt van het inzagerecht.

Hof Amsterdam oordeelt dat de boerderij en de recreatiewoning twee afzonderlijke WOZ-objecten zijn, omdat er sprake is van twee gebouwde eigendommen. De samentelbepaling kan niet worden toegepast, omdat beide onroerende zaken verschillende gebruikers hebben. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).