Hof Den Haag beslist dat X bv niet bewijst dat de aan haar dga ter beschikking gestelde Land Cruiser een bestelauto is die (nagenoeg) uitsluitend geschikt is voor goederenvervoer. De correctie privégebruik auto is terecht.

De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geeft in een uitspraak over een woningsluiting in Harderwijk uitleg over (de intensiteit van) de toetsing aan het evenredigheidsbeginsel.

Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat aftrek van de meeste door X genoemde kosten wordt verhinderd door de aftrekbeperking van art. 3.16 Wet IB 2001. Het betreft de kosten van slijtage van het meubilair, elektriciteit, verwarming, water en schoonmaakkosten.

Hof Den Haag oordeelt dat de heffingsambtenaar met de matrix, de grondstaffel en zijn toelichting aannemelijk heeft gemaakt dat bij de waardering van de woning voldoende rekening is gehouden met de verschillen tussen de vergelijkingsobjecten en de woning, en dat de waarde van de woning niet te hoog is vastgesteld.

Hof ’s-Hertogenbosch oordeelt dat art. 131 Waterschapswet niet is geschonden omdat de heffingsambtenaar uitspraak op bezwaar doet op het moment dat de WOZ-beschikking van X bv al onherroepelijk vaststaat.

Rechtbank Rotterdam oordeelt dat de uitspraak op het WOZ-bezwaar een zorgvuldigheids- en motiveringsgebrek bevat, maar passeert dit gebrek omdat X geen nadeel ondervindt.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk heeft gemaakt dat de WOZ-waarde van de woning voor de jaren 2019 en 2020 niet te hoog is vastgesteld. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

Hof Amsterdam oordeelt dat uit het direct toegezonden taxatieverslag met het verkoopcijfer van één vergelijkingsobject reeds volgt dat de WOZ-waarde niet te hoog is vastgesteld. De andere woning is vrijwel identiek, zodat de KOUDV-factoren ook identiek zijn. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad verduidelijkt in een zaak over de bedrijfswaarde de bewijslastverdeling in WOZ-zaken.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat noch de heffingsambtenaar noch X de vastgestelde WOZ-waarde van een onroerende zaak aannemelijk heeft gemaakt, vanwege onvoldoende onderbouwing van de gehanteerde restwaarden.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk maakt dat er bij het begin van het belastingjaar in elk geval vijf verschillende verhuurde percelen zijn, die direct of indirect op de gemeentelijke riolering zijn aangesloten.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat de heffingsambtenaar de WOZ-waarde van een woning met aanhorigheden op een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1984 (hierna: NSW-landgoed) voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat beide partijen de door hen bepleite WOZ-waarde niet aannemelijk maken en stelt de WOZ-waarde van het hotel schattenderwijs vast op € 14.000.000.