Rechtbank Zeeland-West-Brabant stelt de WOZ-waarde van de woning van X op in erfpacht gegeven grond in goede justitie vast.

De 23ste en tevens laatste halfjaarsrapportage van de Belastingdienst is door Staatssecretaris Snel van Financiën naar de Tweede Kamer gestuurd. In het vervolg rapporteert de Belastingdienst niet meer via een halfjaarsrapportage, maar via twee voortgangsrapportages en een afsluitende jaarrapportage.

De voorzieningenrechter van Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de heer X en mevrouw Y vergeefs stellen dat er meer stukken zijn die de inspecteur niet wil overleggen. Door X en Y is onvoldoende concreet aangegeven om welke andere stukken het zou gaan.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat voor één auto een teruggaaf is verleend zodat hierover belastingrente moet worden vergoed. Dat feitelijk wel rente is vergoed, doet daar niet aan af, nu gesteld, noch gebleken is dat dit aan de heer X kenbaar is gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de beslissing op een verzoek om een ambtshalve vermindering niet kan worden aangemerkt als een voor bezwaar vatbare beschikking. De rechtbank is dan niet bevoegd om een inhoudelijk oordeel te geven over de ambtshalve beslissing.

Hof Amsterdam oordeelt dat uit het direct toegezonden taxatieverslag met het verkoopcijfer van één vergelijkingsobject reeds volgt dat de WOZ-waarde niet te hoog is vastgesteld. De andere woning is vrijwel identiek, zodat de KOUDV-factoren ook identiek zijn. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad verduidelijkt in een zaak over de bedrijfswaarde de bewijslastverdeling in WOZ-zaken.

Rechtbank Noord-Nederland oordeelt dat noch de heffingsambtenaar noch X de vastgestelde WOZ-waarde van een onroerende zaak aannemelijk heeft gemaakt, vanwege onvoldoende onderbouwing van de gehanteerde restwaarden.

Hof Amsterdam oordeelt dat de heffingsambtenaar aannemelijk maakt dat er bij het begin van het belastingjaar in elk geval vijf verschillende verhuurde percelen zijn, die direct of indirect op de gemeentelijke riolering zijn aangesloten.

Rechtbank Midden-Nederland oordeelt dat de heffingsambtenaar de WOZ-waarde van een woning met aanhorigheden op een landgoed in de zin van de Natuurschoonwet 1984 (hierna: NSW-landgoed) voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat beide partijen de door hen bepleite WOZ-waarde niet aannemelijk maken en stelt de WOZ-waarde van het hotel schattenderwijs vast op € 14.000.000.

A-G Pauwels is van mening dat voor de beoordeling of twee eigendommen voor de WOZ een samenstel vormen niet alleen de organisatorische samenhang tussen de eigendommen van belang is.

De Hoge Raad bevestigt dat de heffingsambtenaar op grond van art. 40 lid 2 Wet WOZ in de bezwaarfase was gehouden de gevraagde gegevens toe te zenden. Er bestaat op de voet van art. 7:4 lid 4 Awb geen zelfstandig recht op toezending van afschriften van stukken als geen gebruik is gemaakt van het inzagerecht.

Hof Amsterdam oordeelt dat de boerderij en de recreatiewoning twee afzonderlijke WOZ-objecten zijn, omdat er sprake is van twee gebouwde eigendommen. De samentelbepaling kan niet worden toegepast, omdat beide onroerende zaken verschillende gebruikers hebben. De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk, omdat het duidelijk niet kan slagen (art. 80a lid 1 Wet RO).

De Hoge Raad komt terug op zijn oordeel dat inhield dat een huurder die van de gemeente een WOZ-beschikking ontvangt ook automatisch belang heeft bij bezwaar en beroep.