De Hoge Raad beslist dat ten onrechte geen proceskostenvergoeding is toegekend bij een gegrond hoger beroep.

Bij uitspraak op bezwaar vermindert de heffingsambtenaar de vastgestelde WOZ-waarde van de woning van X voor het jaar 2016. Ter motivering van dit bezwaar heeft X een taxatierapport op laten stellen. Hiervoor zijn in de bezwaar- en beroepsfase geen kosten vergoed.

Het hof verklaart het hoger beroep van X gegrond omdat de kosten van het taxatierapport voor vergoeding in aanmerking komen. Het hof kent X echter geen proceskostenvergoeding voor het hoger beroep toe. Volgens het hof had X het geschilpunt over de kostenvergoeding van het taxatierapport ook al bij de rechtbank kunnen aanvoeren. Dat hij dit punt toen over het hoofd heeft gezien, is onvoldoende reden om de heffingsambtenaar ook in hoger beroep te veroordelen in de proceskosten. X komt in cassatie.

De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep van X gegrond. De heffingsambtenaar heeft in zijn verweerschrift bij het hof vermeld dat X recht heeft op een proceskostenvergoeding voor het hoger beroep. In de gegrondverklaring van dit beroep had het hof dan ook aanleiding behoren te zien daarvoor een proceskostenvergoeding toe te kennen. X heeft recht op proceskostenvergoeding voor de procedure bij het hof. Ook wordt het college van B&W veroordeeld in de kosten van het geding in cassatie.

[Bron Uitspraak]

Wetsartikelen:

Algemene wet bestuursrecht 8:75

Informatiesoort: VN Vandaag

Rubriek: Bronbelasting

Instantie: Hoge Raad

Editie: 22 juli

13

Inhoudsopgave van deze editie

Gerelateerde artikelen