X bv richt in december 2001 stichting Personeelsfonds E op. Deze stichting vormt een fonds met het doel daaruit uitkeringen te doen aan het personeel van X bv, niet zijnde uitkeringen vanwege ziekte, invaliditeit etc. Op het nettosalaris van de werknemers worden bedragen ingehouden, die aan de stichting worden afgedragen. Daarnaast stort X bv als werkgever eenzelfde bedrag in het fonds. In de jaren 2002 tot en met 2007 heeft de stichting verschillende uitkeringen gedaan aan de werknemers van X bv. De inspecteur is van mening dat deze uitkeringen niet zijn aan te merken als vrijgesteld loon in de zin van art. 11 lid 1 onderdeel n Wet LB 1964, omdat het fonds volgens hem eerst vijf jaar moet bestaan voordat daaruit vrijgestelde uitkeringen kunnen worden gedaan. Aan X bv worden drie naheffingsaanslagen loonbelasting/premie volksverzekeringen opgelegd. Rechtbank Arnhem verklaart het beroep van X bv gegrond. De staatssecretaris komt in cassatie.
De Hoge Raad overweegt dat de fondsenvrijstellingsregeling van toepassing is indien de uitkeringen uitsluitend of voor een belangrijk deel worden gedaan uit door de werknemers zelf bijeengebrachte gelden, waarbij om redenen van uitvoerbaarheid alleen bijdragen aan het fonds in de vijf voorafgaande kalenderjaren in de beoordeling worden betrokken. Is een fonds binnen de vijfjaarsperiode opgericht, dan is aan de voorwaarde voldaan indien de bijdrage van de inhoudingsplichtige tussen de oprichting van het fonds en het kalenderjaar waarin de uitkering plaatsvindt even groot of kleiner was dan de bijdrage van de bij het fonds betrokken werknemers in deze periode. De strekking van de regeling brengt niet mee dat ook voor ieder van die kalenderjaren afzonderlijk moet zijn voldaan aan deze wettelijke eis. Het beroep in cassatie is ongegrond.
Wetsartikelen:
Wet op de loonbelasting 1964 11
Wet op de loonbelasting 1964 10